Het realisme in het boek domineert als stichtend en toch ook geruststellend element voor onze gemeenschappelijke toekomst. Europa heeft lessen geleerd: met Brexit was een flinke dosis zelfgenoegzaamheid binnengeslopen, Covid werd een brede uitdaging maar beide crisissen maakten het Europese model sterker. Er ligt nog veel op de plank en daarmee komen de immer zo bureaucratische zwakheden aan het licht, net zoals de dringende dwang naar daadkracht en eensgezindheid. Die uitdagingen worden in het boek breed uitgesmeerd, we konden daarmee uiteraard al in de pers bij voortduring kennis maken, dus gemeengoed voor nieuwskijkers en -lezers. Dat lijkt meteen de zwakte van het boek: wat is geweest weten we wel, maar wat gaat worden?

De agenda van Europa is een opsomming van vereisten voor een nieuwe aanpak. Een ambitieus klimaatbeleid wordt vakkundig over (bijna) het halve boek uitgewerkt. Sociale rechtvaardigheid, hernieuwbare energie, solidariteit tussen belastingbetalers, geopolitieke assertiviteit, migratie, veiligheid, economische independentie… Er is werk aan de winkel. Vaak is Europa de ‘kleine’ speler in de wereld en de verzuchting om mee te spelen moet op een realistische wijze worden uitgewerkt. Dat roept veel vragen op voor de lezer, dat vraagt om antwoorden van beleidsmakers en toont de immense uitdagingen van de Unie. Grijpt het boek te ver met uitspraken als: “Aan de Europese Unie om haar verantwoordelijkheid te nemen en de Verenigde Staten bij de les te houden”, en ook: “We moeten overal lijnen openhouden en op verschillende paarden wedden”? Misschien verwacht de lezer assertiviteit die wat meer wordt uitgewerkt en zo alle gemeenplaatsen geloofwaardiger maakt.

Kathleen Van Brempt beantwoordt met dit boek aan een niet te miskennen nood. Immers, Europa heeft supporters nodig. Wij zouden gebaat zijn met een dagelijkse dosis verslaggeving uit het Europees Parlement om zo meer deelgenoot te worden aan de problematiek die ons belaagt en waarvoor wij met nog meer overtuiging onze beste medeburgers naar Europa mogen afvaardigen. In grote mate zijn zij verantwoordelijk voor onze toekomst. Hoe geruststellend zou het zijn als alle Europese werk met eenzelfde begeestering wordt uitgevoerd! Met dank aan de schrijfster om dit enthousiasme met ons te delen.

Johan Van den Heuvel