Kon ik de sfeerschepping van de wulpse jaren dertig in het decadente Berlijn aan de vooravond van de machtsovername van Hitler nog enigszins smaken, ik voelde de klassieke thema’s die je in dit soort oorlogromans verwacht van ver aankomen. Het verzet, de onderdrukking, het fascisme, het communisme, de Jodenhaat en zelfs het politiek klimaat aan de overkant in de Verenigde Staten (senator Robert Taft); het was er allemaal. Eigenlijk is dit boek één van de zovele en vooral prettig te lezen door de échte liefhebber van dit genre.

Zijn de gebruikte thema’s klassiekers en voorspelbaar dan komt daar bovenop nog het LGBTQ-verhaal in die vreselijke periode waarin dit, maar dat wisten we al, niet zo evident was. Het voelt meteen aan alsof er hiermee een modern sausje over het geheel is gegoten om het boek aantrekkelijk te maken voor een nieuw publiek. Brianna Labuskes, een Washington Post-bestsellerauteur heeft wellicht haar sporen verdiend met eerder verschenen thrillers, maar ze kon mij met deze flauwe historische roman niet echt bekoren. Het zal voor een groot deel wellicht aan mij en mijn onvervulde te hoge verwachtingen liggen. Ik leg het boek klaar om weg te geven aan iemand die dit soort fictie wel zal smaken. Ik heb reeds enkele vriendinnen op het oog die mij heel dankbaar zullen zijn voor dit cadeautje.

Een lichtpuntje en als windmolen-strijder juist daarom toch nog eventjes verder gelezen: Viv vraagt politicus Hale naar zijn favoriete roman. “Don Quichot!” gaf Hale toe “Voluit, De vernuftige edelman Don Quichot van la Mancha.” (pag. 109, hoofdstuk 14).

Michel Ackaert