Eventjes terug in de tijd en op een zonovergoten heuveltop met zicht op de Costa Blanca. Vandaag zit ik samen met Anne-Marie, de naam die ze niet meer wil gebruiken of horen en haar alter ego Annemie, pseudoniem Ana. Ze schreef het beklijvend werkje Waarom is oma bloot? Ik kocht ter plekke meteen het boekje en amper een uurtje later had ik het uitgelezen. Ons gesprek heeft vestimentair weinig om het lijf (verklaring later!) maar is daarentegen naar inhoud toe een stevig stukje aangrijpende levenswijsheid. Er zijn heel wat aanknopingspunten en we hebben toevallig nogal wat gemeen. Ze verhaalt over een doorsnee arbeidersgezin in die beklemmende soms kleinburgerlijke stad, Brugge. Er is een moeilijke thuissituatie en jeugd tussen pesterige broers, een hardwerkende vader en een onderdanige moeder in de rol van de toenmalige klassieke huisvrouw. Ik herken meteen de donkere omgeving, de betuttelende katholieke schoolsituaties en vooral hoe het voelt als je er toen en zelfs heden nog steeds ‘anders’ over denkt.

Kortom Ana werd weinig ontzien. De littekens op haar ziel en lichaam (anorexie, automutilatie) stapelden zich op. Gewoon om zichzelf te bewijzen t.o.v. haar broers haalde ze als ergotherapeut nog een extra diploma criminologie. Als gepensioneerd penitentiair beambte, cipier dus, spits ik meteen mijn oren. Ik ben er stellig van overtuigd, nu ik Ana en/of Annemie beter leer kennen, dat ze als mijn baas een fijne humane gevangenisdirectrice met heel veel bruikbare levenservaring zou zijn geweest. Neen, dit diploma resulteerde niet in een loopbaan bij o.a. justitie. Ze vergleed in een huwelijk waarin ze zich weeral totaal wegcijferde voor een ambitieuze weinig begripvolle man en drie kinderen. Een pijnlijke scheiding, een financiële ramp en weeral heel veel schuldgevoel resulteerden onvermijdelijk in psychische problemen en bijhorende therapieën. Haar lichaam werd haar kwelling en de opmerkingen van haar broers bleven voortdurend nazinderen. Een dagboek, een vreselijk eenzame nieuwjaarsnacht en een bevriend hulpvaardig koppel keerden gelukkig het tij.

Ik sprint ongeduldig doorheen het boekje op zoek naar een positief keerpunt, een definitief breken met dat verleden, haar negatief zelfbeeld en wie weet, een fijne nieuwe partner in haar leven. Die man is Wim, een goedlachse kerel met pretoogjes die me zonet bij aankomst en met een handdoek over de schouder meteen op mijn gemak deed voelen. Hij neemt haar eindelijk zoals ze is. Hij introduceert haar ook heel langzaam in de wereld van sauna’s eerst privé, later publiek, rustige naaktstranden en naturistenvakanties waar dat vetrolletje meer, die littekens en die zwangerschapsstriemen er echt niks toe doen. Ana herleeft en wordt plots Annemie. Ze besluiten na een tijdje hun nieuw verworven passies om te zetten in een gedurfd en niet zo evident project, een B&B in Spanje met hoog wauw gehalte. Dit vooral om samen met andere gelijkgestemde tevreden gasten heel gewoontjes naakt te kunnen zijn.  Het wordt daar in de schaduw maar vooral ook de zon van Alicante een voltreffer. Het resort krijgt in de gespecialiseerde pers meermaals de hoogste score en daar heb ik als geroutineerde wereldreiziger en ervaren reisverslaggever niks tegen in te brengen. Ik zie om me heen enkel gelukkige gezichten, een paradijselijke omgeving en respectvol bloot samenzijn. Uit  het boek Alles Uit van Nick en Lins: ‘Als je naakt tegenover elkaar staat dan stel je jezelf plots heel kwetsbaar op’.  Welnu en andersom; Annemie stelt zich heel sterk op nu ze me daar zo onbevangen en ‘au naturel’ te woord staat over haar werkje Waarom is oma bloot?.

Het boekje Waarom is oma bloot? valt onder de categorie poëzie en heeft als rode draad het openhartig autobiografisch verhaal van een lieve oma aan een pasgeboren kleinkind. Een kleinkind dat veel later en wellicht met evenveel plezier als ik nu over de goeie afloop zal lezen en vooral begrijpen waarom oma nu eigenlijk bloot is. Wat ook je manier van vakantievieren is en wat je ook denkt over naturisme onder de sterrenhemel of bloot bij zonsopgang in het natuurdomein aan hun achterdeur lees dit boekje vooral om te weten hoe Anne-Marie, Annemie en schrijfster Ana werd vooral door zich helemaal bloot te geven.

In het nawoord:
‘Ik wil met mijn getuigenis het taboe op psychisch discomfort en psychische hulpverlening doorbreken en wie zich daarvoor inzet steunen. Van elke verkocht boek gaat daarom ook één euro naar het project Rode Neuzen Dag dat ernaar streeft de mentale, fysieke en sociale weerbaarheid van jongeren te verbeteren.’ Ana

Michel Ackaert