4 oktober 2023
Ge(e)neratie. Jonge oplossingen voor hedendaagse problemen.
Naar jongeren wordt te weinig - of zelfs niet - geluisterd. "Ge(e)neratie" toont aan dat jongeren wel degelijk sociaal bewust zijn en dat ze de problemen ernstig nemen.
Julien De Wit is 23 jaar en is als jongere (iedereen tussen de 8 en de 30 jaar) geschikt om vragen te stellen over het klimaat (vanzelfsprekend), seksueel grensoverschrijdend gedrag (natuurlijk!), maar ook over mentaal welzijn, de tanende onderwijskwaliteit, armoede, woke, over erkenning van (jonge) kunstenaars. Hij laat een groot deel van zijn generatiegenoten aan het woord, soms met naam en toenaam, soms anoniem. Wat opvalt is dat zowat iedereen het vertrouwen in de politici kwijt is: ze beloven veel, maar doen weinig, dat is de conclusie.
(W)onderwijs
Ik heb zelf les gegeven, dus dit onderwerp interesseerde me erg: boert ons onderwijs achteruit en wat kunnen we doen? Een PISA-studie uit 2019 bevestigde dat 20% van de Vlaamse leerlingen functioneel analfabeet het secundair onderwijs verlaat en dat een kwart in het tweede middelbaar onvoldoende krijgt voor wiskunde. "Scholen kreunen onder een tekort aan leraren en middelen". Al de ondervraagden beamen het: ze liggen wakker van onderwijs. Leerkrachten krijgen te weinig respect. Het aandachtsvermogen is afgebrokkeld door te veel afleidingen. GSM verbieden in het klaslokaal is zeker een goede zaak. Taalonderwijs moet meer aandacht krijgen, vinden de jongeren, maar de leerkrachten schrijven zelf niet zonder fouten! Geraadpleegde experts zoals Wouter Duyck zien de "pretpedagogie" als een oorzaak van de achteruitgang: "kennisoverdracht heeft plaats gemaakt voor soft skills". Rik Van de Walle vindt dan weer dat onderwijs vooral moet aanzetten om verder te leren en lezen is daartoe het middel bij uitstek.
Ik heb zelf les gegeven, dus dit onderwerp interesseerde me erg: boert ons onderwijs achteruit en wat kunnen we doen? Een PISA-studie uit 2019 bevestigde dat 20% van de Vlaamse leerlingen functioneel analfabeet het secundair onderwijs verlaat en dat een kwart in het tweede middelbaar onvoldoende krijgt voor wiskunde. "Scholen kreunen onder een tekort aan leraren en middelen". Al de ondervraagden beamen het: ze liggen wakker van onderwijs. Leerkrachten krijgen te weinig respect. Het aandachtsvermogen is afgebrokkeld door te veel afleidingen. GSM verbieden in het klaslokaal is zeker een goede zaak. Taalonderwijs moet meer aandacht krijgen, vinden de jongeren, maar de leerkrachten schrijven zelf niet zonder fouten! Geraadpleegde experts zoals Wouter Duyck zien de "pretpedagogie" als een oorzaak van de achteruitgang: "kennisoverdracht heeft plaats gemaakt voor soft skills". Rik Van de Walle vindt dan weer dat onderwijs vooral moet aanzetten om verder te leren en lezen is daartoe het middel bij uitstek.
Jongeren als partners in het debat
Het boek wil vooral jongeren in het debat betrekken, want De Wit laat zien dat ze een mening hebben, dat ze niet behoren tot een knuffelbeergeneratie: ze zijn wendbaar en hoopvol. Ze zijn ook de dupe van de groeiende armoede in de middenklasse, zodat verder studeren soms onmogelijk wordt. Ze zijn hevig aangedaan door het proces Sanda Dia, ze hebben zich geweerd tijdens de coronapandemie. Er zitten heel wat mensen thuis met een depressie of een burn-out, dus vragen jongeren terecht aandacht voor mentaal welzijn.
Het boek wil vooral jongeren in het debat betrekken, want De Wit laat zien dat ze een mening hebben, dat ze niet behoren tot een knuffelbeergeneratie: ze zijn wendbaar en hoopvol. Ze zijn ook de dupe van de groeiende armoede in de middenklasse, zodat verder studeren soms onmogelijk wordt. Ze zijn hevig aangedaan door het proces Sanda Dia, ze hebben zich geweerd tijdens de coronapandemie. Er zitten heel wat mensen thuis met een depressie of een burn-out, dus vragen jongeren terecht aandacht voor mentaal welzijn.
Institutioneel racisme
De Wit neemt zichzelf een aantal keren als uitgangspunt b.v. om aan te tonen dat racisme niet zozeer zit in het waarnemen van verschillen, maar wel in het overhaast veralgemenen. Hij schrijft over de tijd dat hij zelf uit de kast kwam en zowel op begrip kon rekenen, als op gaybashing. Hij vraagt de mening van zowel rector Van Goethem als van Elchardus en treedt eerder de laatste bij: "De universiteit is nog altijd gebaseerd op witte, mannelijke, heteronormatieve fundamenten..." Een studente die anoniem wil blijven noemt het zelfs "bastions van oude witte mannen".
De Wit neemt zichzelf een aantal keren als uitgangspunt b.v. om aan te tonen dat racisme niet zozeer zit in het waarnemen van verschillen, maar wel in het overhaast veralgemenen. Hij schrijft over de tijd dat hij zelf uit de kast kwam en zowel op begrip kon rekenen, als op gaybashing. Hij vraagt de mening van zowel rector Van Goethem als van Elchardus en treedt eerder de laatste bij: "De universiteit is nog altijd gebaseerd op witte, mannelijke, heteronormatieve fundamenten..." Een studente die anoniem wil blijven noemt het zelfs "bastions van oude witte mannen".
Boekvoorstelling
Er waren opvallend veel jonge mensen op de boekvoorstelling van 6 september. De sfeer was hartelijk en warm, zoals ik het nooit eerder meemaakte op een boekvoorstelling.
Er waren opvallend veel jonge mensen op de boekvoorstelling van 6 september. De sfeer was hartelijk en warm, zoals ik het nooit eerder meemaakte op een boekvoorstelling.
Dit boek is niet enkel interessant voor jongeren, al staat het jongerenperspectief centraal. De jongeren zijn zowel de toekomst als een deel van een samenleving die erg snel verandert. Ze nemen hun eigen standpunt in tegenover de hedendaagse problemen, die - onmiskenbaar - jong en oud raken. Ze suggereren bruikbare oplossingen. Op die manier is het boek geen uiting van doemdenken, maar eerder van hoop op een goede toekomst. Er werkten meer dan 70 jongeren mee en tientallen experts. Het is vlot geschreven en vertrekt dikwijls van een reëel voorbeeld.
Gerda Sterk
Meer van Gerda Sterk
Gerda Sterk
