30 oktober 2023
Hamas en de Joodse Staat: het onstuitbare verlangen naar de dood
Het is niet omdat de ene onderdrukt en de andere wordt onderdrukt, dat onderdrukten en onderdrukkers in essentie van elkaar zouden verschillen.
De onderdrukker kan de beul zijn en de onderdrukte het slachtoffer. Maar het is evengoed mogelijk dat de onderdrukker de winnaar is en de onderdrukte de verliezer. Die tweede mogelijkheid lijkt me het geval te zijn in het huidige conflict tussen Hamas en de Joodse staat. Hamas en de Joodse staat zijn elkaars spiegelbeeld. Anders gezegd: als de kans zich voordoet, wordt Hamas de onderdrukker. De Joden hebben die evolutie van onderdrukte naar onderdrukker alvast doorlopen – en lang niet als eerste in de geschiedenis.
Hamas en de Joodse staat lijken als twee druppels op elkaar, omdat ze hun legitimiteit niet putten uit zichzelf, noch zoeken bij zichzelf, maar integendeel al gevonden hebben, bij het Bovenmenselijke, het Bovennatuurlijke zelfs, het Onnoembare dat evenmin mag worden afgebeeld. Een god, een opperwezen. Dat is handig, want een god of een opperwezen behoeft geen verdere uitleg, laat staan legitimiteit. Ze doen wat ze willen omdat het gewild is. Doden, bijvoorbeeld.
_Uitverkoren
De Joden zijn bovendien Uitverkoren, weliswaar door hun eigen god, maar niettemin uitverkoren, als Volk, dus als groep met een heel specifieke identiteit en door hun god belast met een opdracht. Men wordt namelijk niet uitverkoren om te zijn, maar om te worden, en niet voor of omwille van zichzelf, maar als lichtend voorbeeld, referentiepunt voor de Anderen of de Ander. Zo worden de Anderen die hen tijdens WO II hebben geholpen, door de Joden 'de rechtvaardigen' genoemd. Zij hebben de Juisten gered. Dat verdient een bloemetje.
De Uitverkorenen onderwerpen zich aan Jahweh, dit wil zeggen aan wat zich ooit openbaarde en opnieuw openbaren zal. Vergeten we niet dat het Joodse volk zit te wachten op de tweede en definitieve openbaring, of beter: Verlossing. De verlossing waarvan? De verlossing van het Leven, van het aardse, het tranendal, gewild, begrijpe wie kan, door diezelfde god die hen ooit uitverkoos. Volgens welke normen blijft dus wazig. Kortom, de Verlossing betekent de DOOD die ons, eindelijk, verlost van het leven, van wat is, om het te vervangen door wat niet is, de leegte, voor eeuwig wel te verstaan, hoewel het afgestorvene hiervan natuurlijk geen kennis kan nemen.
_Dodelijke ontmoeting
Het is op dit punt, op het afwijzen van het leven en wat is, en het onstuitbare verlangen naar de dood en wat niet is, dat Allah en Jahweh elkaar ontmoeten en verstaan, althans hun volgelingen van vlees en bloed. In het misprijzen van het leven en de aanbidding van de dood. Ja, verstaan, want net omdat ze hetzelfde misprijzen aan de dag leggen voor het leven, kunnen ze elkaar ook probleemloos naar het leven staan. Alles is al gelegitimeerd.
Het is daarom goed te sterven. Dat kan het best als martelaar, dus als offer zelf, de opoffering die men zich nu al getroost, want het is niet bekend wanneer de Verlossing zich voltrekt.
'¡Viva Ia la muerte!' was niet voor niets de strijdkreet van de Spaanse militair José Millán-Astray, intieme vriend van Franco, aanhangers van dat derde geloof in de dood als verlossing van het leven dat een straf is.
_Woestijn, woestenij
In de liefde voor de dood en de vernietiging, op weg naar wat niet is, en in de afkeer van het leven en het Zijnde, daar vinden de drie godsdiensten van het Boek elkaar, of beter de godsdiensten van de woestijn, die plek om te ontvluchten, de degradatie van het levende, de verzengende hitte overdag en de barre koude 's nachts, daar waar het weinige leven zich verstopt. Woestijn en woestenij. De woestenij waarin die godsdiensten ontstonden en die de woestenij is waarnaar ze willen terugkeren. Hun Endlösung. De geboortegrond waaraan ze blijkbaar niet kunnen ontsnappen, die ze niet in staat zijn te overstijgen, overeenkomstig hun blindheid, hun lamheid, hun geborneerde betweterij; daar waar het onvruchtbare zand door hun vingers glipt als het leven dat stof was en zal zijn en tussendoor van geen tel is.
Wat is moord, doodslag, vernietiging en verderf anders dan de Endlösung een handje helpen.
Maar niet in mijn naam.
Meer van Eddy Bonte