Dit boek is eigenlijk een trilogie met drie verschillende personages, vrouwen die hopeloos op zoek gaan naar geluk en snelle lichamelijke bevrediging zonder verplichtingen in kortstondige tot mislukken gedoemde relaties. Is dit werk autobiografisch? “De auteur leidt een eenvoudig leven met haar vrouw en twee dochters in een dorpje in de heuvels.” Heel waarschijnlijk wel want in het eerste stuk Permafrost gaat het vooral over haar jeugd, onverschillige ouders en een depressieve zus. Dit verhaal eindigt abrupt met een fataal ongeval. Het valt nog altijd niet mee om je in Spanje als lesbienne te uiten. Ook is het heel moeilijk om doorheen het ijs, de permafrost dus, te breken. Permafrost werd in 2018 bekroond met de Premi Llibreter van de Catalaanse boekhandel en stond op de shortlist van de Prix Médicis 2020 van Frankrijk voor het beste buitenlandse boek!
“Onwillekeurig kijk ik naar haar kut. Ik weet niet waar die op lijkt. Een niet nader te omschrijven toef opengereten vlees, een vreselijke wond van een op sterven na dood dier, dat leegbloedt en crepeert. De vroedvrouw zegt dat het kind erg groot is.”

In Boulder beschrijft ze haar zwerftocht als scheepskok, onstuimige liefdes en ontgoochelingen met weeral een foute relatiekeuze eindigend ergens in het koude IJsland met een opgedrongen kind bij haar vrouw. De problematiek rond al of niet een kinderwens en ook hoe dat in een lesbisch koppel tot een breuk kan leiden komt aan bod. Het hoofdpersonage beschrijft haar obstakels als zwerfkeien aan land of onverwachte onzichtbare rotsen onder de waterspiegel. Niemand weet waar die ‘boulders’ vandaan komen maar ze zijn dodelijk op een toch al niet makkelijk levenspad. Boulder stond op de shortlist voor de International Booker Price!

“Vandaag heb ik als hoer gewerkt en alles liep op rolletjes. De herder stinkt naar mest, maar het is een aardige man.”
Baltasar of haar fictief personage ontvlucht Barcelona, na een reeks afstompende jobs belandt ze uiteindelijk in het derde deel Mammoet ergens in een godvergeten Spaans bergdorp als gelegenheidshoer voor een vieze, eenzame schaapherder, een man dus! Ze wordt ongewenst bezwangerd en staat het kind meteen af met een geveinsde onverschilligheid die je doet huiveren. Deze plotse beslissing doet je vooral huiveren omdat ze bij aanvang van het verhaal Mammoet eigenlijk zelf hopeloos op zoek was naar een anonieme donor en daarvoor in een hostel een argeloze passant verkrachtte. Ze beschrijft in alle details de copulaties, de masturbaties en de demonen waarmee ze worstelt. Een klap in haar gezicht als ze per abuis een heteroseksuele buurvrouw probeert te verleiden. De vrouw op de berg is meer dan een titel en dat komt vooral naar voor in het laatste stukje van deze trilogie.   

Eva Baltasar, ik kan haar eerlijkheid best smaken. Zijn haar expliciete beschrijvingen van de dames met dames erotiek obsceen en irrelevant bij de anderzijds uitstekende weergave van hun wisselende gemoedstoestanden? Helemaal niet! Ik raad dit boek zeker aan als je meer wilt weten en begrijpen van seksualiteit en hoe ‘de mens’ daar in al zijn of haar diversiteit mee omgaat of mee worstelt. Als late 60er, heteroseksuele Westerse witte man ben ik nog van de generatie van Jef Geeraerts. Het helpt!

Michel Ackaert