Misschien moet ik me eerst even voorstellen. Ik ben Femke, 23 jaar, politicoloog en student rechten. Mijn eerste reis alleen was naar Spanje, ik was toen zeventien jaar. Erna heb ik Finland, Portugal en Italië ook alleen ontdekt. Het is de eerste keer dat ik buiten Europa alleen op reis ga. En nu vraag je je waarschijnlijk af waarom? Ik ga je moeten teleurstellen als je dacht dat ik geen vrienden heb die het zien zitten om samen met mij te reizen, of een familie die de wereld niet wil ontdekken. Ik reis graag alleen omdat ik de wereld en mezelf graag ontdek. Ik word graag verrast door nieuwe mensen, omgevingen en ervaringen. Het gaat erom uit je comfortzone te stappen, je grenzen te verleggen, limieten op te zoeken en aan te voelen.

Ik denk dat mensen die zich richten tot mijn mama dit gevoel zelf nog nooit hebben kunnen ervaren. Hoe het voelt om jezelf te (her)ontdekken en ervan te genieten. Er zijn veel omstandigheden mogelijk waarom je nog nooit een alleenreis hebt kunnen ervaren. Ik wil jullie de komende zeven weken meenemen in mijn verhaal. De mensen die zich richten tot mijn mama prikkelen met het 'solo traveling'-concept. Hun blik verruimen zodat ze zich vooral naar zichzelf kunnen richten. Want nadenken over hoe het zou voelen voor jezelf om dit te kunnen ervaren is soms waardevoller dan zich te richten tot mijn mama uit angst. Vanaf vandaag gaan we samen op avontuur. Ik ben er klaar voor, hopelijk jullie ook. Ik start mijn reis in Cairns, aan de East Coast van Australië. Met de bus zal ik van daaruit helemaal naar Sydney gaan. Ik stop onder andere in Magnetic Island, Whitsunday Islands, Noosa, Byron Bay en nog zo veel andere mooie plekjes.

PS Om op de vraag te antwoorden, mijn mama vindt het heel leuk dat ik even weg ben, hoor. Nu moet ze minder afwassen. :-)