13 januari 2023
Natuur
Er wordt nu al een hele tijd geopperd dat Poëzie niet “in” is, niet verkoopt, niet gelezen wordt. Misschien is er dus na die periode van leegte en ontwenning een zekere honger ontstaan en is het nu dus het juiste ogenblik om daar op in te spelen en aantrekkelijke poëtisch voedsel aan te bieden.
In elk geval gelooft De Bezige Bij erin en is begonnen met het uitgeven van een reeks poëziebloemlezingen. Gebaseerd op het idee dat de samensteller een bekende dichteres of dichter moet zijn, die dan haar of zijn keuze samenstelt van de “beste” gedichten over een bepaald onderwerp.
Zijn reeds verschenen: Rouw met de mooiste gedichten over verlies en verdriet uitgezocht door Hagar Peeters en Liefde waarin Hagar Peeters haar persoonlijke selectie onderbracht van de -eveneens- mooiste gedichten gewijd aan de liefde en ook aan verlangen, verliefdheid, gemis, en het ganse gamma van gevoelens dat deze gemoedstoestand kan teweegbrengen.
Deze werkwijze biedt natuurlijk het voordeel dat de lezer weet dat hij/zij zal te maken krijgen met bijzondere bundels en inhoud gebloemleesd door mensen uit het vak met hun bijzondere kennis en voorkeur.
Aan Marieke Lucas Rijneveld werd aangeboden in een derde boekje gedichten te verzamelen met als onderwerp Natuur. Wat, gezien zijn interesse voor land, boerderij, grond en dieren, een gepaste keuze is.
Aan Marieke Lucas Rijneveld werd aangeboden in een derde boekje gedichten te verzamelen met als onderwerp Natuur. Wat, gezien zijn interesse voor land, boerderij, grond en dieren, een gepaste keuze is.
Hij selecteerde 62 gedichten die zich ruwweg afspelen in de vier seizoenen, geschreven door bekende en minder bekende maar belegen collega-dichters zoals Rutger Kopland, Gerit Komrij, Jacqueline E. van der Waals, Jan Wolkers, Judith Herzberg, Vasalis, Ester Naomi, Bart Moeyaert, Wim Brands, J.C. Bloem…
Uit Mariekes eigen gedichten weten we dat gewone woorden en hun context geladen moeten zijn, aanwezig, verrassend. Gedichten moeten aards zijn, gegrond, eerlijk, het eigene en de diepe aard van mensen, dingen en verbanden aanraken, reveleren. De lezer weet dat hij/zij er in elk geval kan op rekenen dat het “echte” en “sterke” gedichten moeten zijn.
Ik probeerde even een proevertje van de inhoud te geven, maar dan krijg je Bernlef voorgeschoteld die de bliksemsnelle wereld ziet voorbijschieten terwijl hij hem schetst, Remco Campert die niet houdt van de warmte die een broedplaats is van muggen en maden en Ida Gerhard die “tot de kern des harten” schrijft. Maar dat is natuurlijk niet wat er staat.
Ook geplukte zinnetjes zoals “De stad heeft kleine voeten en haar ogen zijn melancholiek” zijn niet het gedicht, maar weggenomen uit context en interactie.
Weten dat je met Natuur een mooie poëziebundel in handen krijgt met stuk voor stuk gedichten waar je wat aan hebt, zal moeten volstaan.
Victor De Raeymaeker
Meer van Victor De Raeymaeker
Weten dat je met Natuur een mooie poëziebundel in handen krijgt met stuk voor stuk gedichten waar je wat aan hebt, zal moeten volstaan.
Victor De Raeymaeker
