22 februari 2019
Alles uit! Een boek om zin van te krijgen.
Heel toevallig en via een krantenbericht kwam ik in contact met dit boek. De laatste jaren kreeg ik van het Humanistisch Verbond een flink aantal boeiende werken toegestuurd om te recenseren. Men kent er mijn interesses, engagement en vooral voorkeuren. Dat zijn het Midden-Oosten, alternatieve reisbestemmingen, globaal terrorisme en de multiculturele maatschappij met al haar pijnpunten maar ook succesverhalen.
Inderdaad, het mag zo nu en dan ook wel eens positief nieuws zijn. Soms kies ik eigenzinnig zélf een uitzonderlijk boek en kom pas daarna aankloppen om ook die review te publiceren. Daarnaast is met een gemiddelde van 3 alternatieve reisverslagen per jaar ook de vzw Wegwijzer een instantie waarmee ik samenwerk, ik win er zo nu en dan eens een leuk aanmoedigingsprijsje. Nu eens worden mijn reviews geprezen, maar ook heel dikwijls moet ik er nog jarenlang de gevolgen van dragen. Het zal bij dit boek niet anders zijn…
Eigenzinnig, positief, plezant, reizen, vrij-zinnig; ik vond het ook allemaal terug in dit werkje van Nick en Lins. Maar daar ging het in de eerste plaats niet om. Neen! Het thema is naturisme en daar ronduit voor uitkomen als dertiger in deze blijkbaar preutse tijden. Sterker nog, een blog ‘Naked Wanderings’ opzetten die plots een succes werd en die ook de media niet is ontgaan. Dertig dagen verbannen worden door Facebook alleen omdat ze een onschuldige naaktfoto van zichzelf publiceerden: het zette ze aan het denken.
Hoe het de laatste tijd evolueert en de verkeerde kant opgaat, het irriteert deze vrijgevochten 60-plusser eveneens. Ik vond ze meteen sympathiek en vooral heel moedig.
‘Op het werk alleen nog maar tegen iemand zeggen dat je naturist bent, kan beschouwd worden als seksuele intimidatie en tot ontslag leiden.’ (het land van Trump anno 2018!)
‘Op het werk alleen nog maar tegen iemand zeggen dat je naturist bent, kan beschouwd worden als seksuele intimidatie en tot ontslag leiden.’ (het land van Trump anno 2018!)
Oef, er waait dus eindelijk een frisse wind - en dat mag je soms wel eens letterlijk nemen - doorheen de wereld van het naturisme. Het tweetal beschrijft in dit leuk boekje op een jonge speelse manier hoe ze er toevallig in zijn verzeild geraakt en hoe het voor hen verder evolueerde. Ongegeneerd, open en vooral met weinig om het lijf en weinig om het gemoed: je leest het ademloos tot op het einde. Het is bovendien een ‘on the road’ verhaal met heel veel tips over bestemmingen, resorts en faciliteiten - wereldwijd.
Nick en Lins bespreken alle clichés en vooroordelen over naaktrecreatie, en dan schop je ongetwijfeld heel wat heilige huisjes omver. Vooral de oubollige naturistenverenigingen van het eerste uur passen volgens hen niet meer in hun moderne levensvisie. Ik kan ze geen ongelijk geven. Ze bezitten dan ook geen enkele lidkaart van een of andere internationale of nationale naturistenvereniging. Hoeft ook niet!
‘We moeten er niet omheen draaien, voor veel jongeren van vandaag is naturisme een synoniem voor ouwe zakken die in hun blote kont zitten te kaarten bij een streekbier, rond een plastic campingtafel op een grasveld achter een enorme omheining’. Ik zie het zo voor me.
‘We moeten er niet omheen draaien, voor veel jongeren van vandaag is naturisme een synoniem voor ouwe zakken die in hun blote kont zitten te kaarten bij een streekbier, rond een plastic campingtafel op een grasveld achter een enorme omheining’. Ik zie het zo voor me.
Bijwijlen heel grappig en met heel veel gevoel voor humor en relativering krijg je bij het lezen van dit boek dus zeer veel bruikbare informatie en reistips, als je hier interesse voor hebt. Ben je ietwat thuis in die wereld en dat soort van ‘vakantievieren’, dan zijn veel situaties daarenboven herkenbaar.
De kalmte, de rust en vooral het wederzijds respect primeren eigenlijk bij deze vorm van recreatie. Mensen van alle rangen en standen, die er niet altijd zo perfect uitzien, die het leuk vinden om alles van zich af te gooien. Het afgooien van die kleren, daar horen ook de stress en de dagelijkse werkdruk bij. Dit is met andere woorden de betere manier om op vakantie te gaan en verfrist terug te komen. ‘Samen met je kleren gooi je symbolisch alles van je af dat je stress bezorgt.’ Zijn heel velen voor zichzelf niet tezelfdertijd slaaf en meester, vooral wat uiterlijk betreft? Onnodig bij naaktrecreanten waar een rimpeltje of een kilootje meer of zelfs een recente zichtbare chirurgische ingreep niks uitmaken.
De kalmte, de rust en vooral het wederzijds respect primeren eigenlijk bij deze vorm van recreatie. Mensen van alle rangen en standen, die er niet altijd zo perfect uitzien, die het leuk vinden om alles van zich af te gooien. Het afgooien van die kleren, daar horen ook de stress en de dagelijkse werkdruk bij. Dit is met andere woorden de betere manier om op vakantie te gaan en verfrist terug te komen. ‘Samen met je kleren gooi je symbolisch alles van je af dat je stress bezorgt.’ Zijn heel velen voor zichzelf niet tezelfdertijd slaaf en meester, vooral wat uiterlijk betreft? Onnodig bij naaktrecreanten waar een rimpeltje of een kilootje meer of zelfs een recente zichtbare chirurgische ingreep niks uitmaken.
Allemaal positief? Neen, helemaal niet want ook daarvoor waarschuwen de auteurs. Daarbij horen in de eerste plaats de meningen van collega’s, vrienden, familieleden en de sociale media. Denk aan vooroordelen en misvattingen die er vroeger voor hebben gezorgd dat naturisten zich veilig afzonderden binnen omheiningen zodat je slechts heel moeizaam lid kon worden. Inderdaad: naturisten hadden het soms aan zichzelf te danken dat de goegemeente smalend en denigrerend over hen dacht. Spijtig, maar daar maken Nick en Lins in dit guitig boekje nu wel brandhout van. Brandhout voor het kampvuur als het ‘s avonds op de camping wat frisser wordt en je toch wel een T-shirt aan mag.
Ook goed om weten is dat je als naturist al eens het minder leuke strand toegewezen krijgt (bijvoorbeeld op Rhodos). Op het einde krijgt je ook iets te lezen over het wat meer luxueuze naturisme, want niet iedereen zit graag te kaarten aan een plastic campingtafel; vooral als je al wat ouder wordt! Blijkt dat ook Nick en Lins wel eens graag extra verwend worden in een wat duurder resort.
Waarom heb ik nu dit boekje uitgekozen? Als humanist, vrijzinnige, positief denkende mens en eigenzinnige reiziger sta ik altijd open voor alternatieve, vooral plezante levenswijzen. En deel ik volledig de visie van dit paar, ook al ben ik 30 jaar ouder. Vooral het hieronder volgend statement is voor mij doorslaggevend.
Dat is de belangrijkste boodschap die wij willen meegeven: ‘Wij zijn normale mensen die normale dingen doen, alleen doen we sommige van die dingen liever in ons blootje.´ Het is niet omdat we samen zijn met een aantal andere naakte mannen en vrouwen dat we plots veranderen in wilde dieren die alleen nog maar gedreven worden door instincten. We hebben nog altijd dezelfde normen en waarden, dezelfde discretie, beleefdheid en respect.
Nick & Lins
Nick en Lins, ik heb jullie boekje met heel veel plezier gelezen en raad het iedereen aan die ook eventjes vrij en blij wil zijn; op reis, thuis of desnoods veilig in de wellness. Niet verder vertellen aan oma natuurlijk. Alhoewel: als je eens op zo’n strand geweest bent en de gemiddelde leeftijd van de blote heren en madammekes uitgerekend hebt, daar zitten heel wat lieve oma’s en opa’s tussen!
Wil je het boekje van me lenen, dan mag je me dat best stilletjes en heel discreet vragen. Je oma of werkgever komen het niet te weten.
Meer van Michel Ackaert
Wil je het boekje van me lenen, dan mag je me dat best stilletjes en heel discreet vragen. Je oma of werkgever komen het niet te weten.
