19 april 2022
Lawaaivluchteling
Geluidshinder is in heel Europa een toenemend probleem, terwijl veel mensen zich wellicht niet bewust zijn van de gevolgen ervan voor hun gezondheid.
Op grond van de stedelijke groeiverwachting en de nog steeds toenemende vraag naar mobiliteit zal de blootstelling aan lawaai eerder toenemen dan afnemen. In de Europese Unie wordt het aantal vroegtijdige sterfgevallen te wijten aan overdreven lawaai op 12.000 per jaar geschat.
De hoofdpersoon Nick, een ontslagen academicus, verdraagt geen lawaai, althans geen lawaai dat hij zelf als hinderlijk ondervindt. Daarbij getuigt hij wel van een asociale ingesteldheid. Hij bepaalt welke muziek als lawaaihinder moet beschouwd worden en welke niet. Zo is hij fan van de muziekgroep “Soft Machine” van wie de muziek vele lezers wellicht ook als hoogst hinderlijk overkomt. Hij is dus eerder selectief in zijn lawaaiovergevoeligheid.
Gepest door de muziek van zijn buren, die in zijn ogen geen genade vindt, slaat hij letterlijk op de vlucht waarna zijn buren dankbaar zijn woning inpalmen. De situatie escaleert als hij bij zijn terugkeer zijn achterbuur doodt, zij het onvrijwillig, waarbij de onvrijwilligheid wel in vraag gesteld kan worden.
De auteur creëert verschillende verhaallijnen, te veel om in deze context aan te halen. Hij slaagt er finaal wel in deze intriges grotendeels te laten samenvloeien. Ze volgen elkaar op in een stevige vaart met talrijke onvoorziene wendingen geformuleerd in korte en heldere zinnen. Zo houdt hij er een plezierig tempo op na wat de nieuwsgierigheid van de lezer aanwakkert en hem er toe aanzet steeds verder te lezen. De lectuur wordt zo nooit vervelend. Hij heeft een vlotte pen en formuleert leuke, soms verrassende woordspelingen zoals “stil lawaai” en “West-Vlaanderen varkens vaderland”.
Deze vlot geschreven roman is ideale ontspanningslectuur. Grote literatuur moet de lezer niet verwachten. Maar is dit ook altijd een must?
Ignace Claessens
Meer van Ignace Claessens
Ignace Claessens
