28 november 2021
Het nijlpaard
De openingszin kan tellen: “Je kunt van zo’n klootzak als ik niet verwachten dat hij een goed verhaal kan vertellen. Het kost me goddomme al moeite genoeg om met dit kloteapparaat om te gaan”. Dit geeft een goed beeld van de stijl waarin de hoofdpersoon zich uitdrukt.
Ted Wallace is een verzuurde, misogyne alcoholist, die juist ontslagen is uit zijn job en al maanden zijn alimentatie niet kan betalen. Hij beschouwt zichzelf als een mislukkeling, al heeft hij ooit succes geoogst met zijn gedichten. Als zijn petekind, Jane, hem een merkwaardige opdracht geeft en hem daarvoor goed betaalt, kan hij niet weigeren.
Mysterie
Jane is in een terminale fase van leukemie. Ze vraagt hem om naar het landgoed van Lord Logan te gaan en haar te berichten of hem iets raars opvalt. Ze vertelt hem niet waarop hij moet letten. De lezer maakt in ijltempo kennis met allerlei personages die Swafford Hall bevolken, maar vooral met David, de neef van Ted, die – zo wordt duidelijk – over vreemde, helende krachten beschikt.
Jane is in een terminale fase van leukemie. Ze vraagt hem om naar het landgoed van Lord Logan te gaan en haar te berichten of hem iets raars opvalt. Ze vertelt hem niet waarop hij moet letten. De lezer maakt in ijltempo kennis met allerlei personages die Swafford Hall bevolken, maar vooral met David, de neef van Ted, die – zo wordt duidelijk – over vreemde, helende krachten beschikt.
Roman in briefvorm
Ted brengt verslag uit aan Jane in de vorm van lange, onsamenhangende brieven, waarin hij beschrijft wat er gebeurt in het landhuis, maar vooral offreert hij al vloekend en scheldend zijn inzichten over vrouwen, kunst, poëzie, seks, moraliteit en het moderne leven. De brieven worden afgewisseld met verhalen vanuit het perspectief van één van de karakters, wat het niet eenvoudiger maakt om te volgen. Het verhaal wordt regelmatig onderbroken door expliciet uitgelegde seksuele handelingen, de ene al vreemder dan de andere.
Ted brengt verslag uit aan Jane in de vorm van lange, onsamenhangende brieven, waarin hij beschrijft wat er gebeurt in het landhuis, maar vooral offreert hij al vloekend en scheldend zijn inzichten over vrouwen, kunst, poëzie, seks, moraliteit en het moderne leven. De brieven worden afgewisseld met verhalen vanuit het perspectief van één van de karakters, wat het niet eenvoudiger maakt om te volgen. Het verhaal wordt regelmatig onderbroken door expliciet uitgelegde seksuele handelingen, de ene al vreemder dan de andere.
Nijlpaard
De titel lijkt ontleend aan het gedicht van T.S. Eliot (zie p.8) en aan het feit dat Ted graag in een bad ligt. Als u fan bent van een goed mysterie-verhaal, dan is dit boek niet voor u. Het gaat om de hilarische, genadeloze voorstelling van een reeks personages. De plot is bizar, maar eerder bijzaak: het is de kapstok waaraan de karakters opgehangen worden. Het mysterie wordt in de laatste bladzijden ontdaan van het bovennatuurlijke aspect. Ted is niet langer de vuurspuwende foeteraar, hij is de enige die zijn verstand gebruikt en de krachten van David herleidt tot wat ze zijn.
De titel lijkt ontleend aan het gedicht van T.S. Eliot (zie p.8) en aan het feit dat Ted graag in een bad ligt. Als u fan bent van een goed mysterie-verhaal, dan is dit boek niet voor u. Het gaat om de hilarische, genadeloze voorstelling van een reeks personages. De plot is bizar, maar eerder bijzaak: het is de kapstok waaraan de karakters opgehangen worden. Het mysterie wordt in de laatste bladzijden ontdaan van het bovennatuurlijke aspect. Ted is niet langer de vuurspuwende foeteraar, hij is de enige die zijn verstand gebruikt en de krachten van David herleidt tot wat ze zijn.
Humor
Wie Stephen Fry kent als de hoffelijke, bedachtzame gentleman van talkshows en tv-programma’s, zal even schrikken van het woordgebruik en de grove, soms cynische humor die hij in deze roman gebruikt. Het zal niet ieders “cup of tea” zijn, evenmin als de expliciete beschrijving van de seksscènes. Het boek kreeg bij verschijnen in 1994 veel lovende kritieken en het werd verfilmd in 2017 onder zijn Engelse titel: The Hippopotamus.
Gerda Sterk
Vertaling: H.L. Robroch
Meer van Gerda Sterk
Wie Stephen Fry kent als de hoffelijke, bedachtzame gentleman van talkshows en tv-programma’s, zal even schrikken van het woordgebruik en de grove, soms cynische humor die hij in deze roman gebruikt. Het zal niet ieders “cup of tea” zijn, evenmin als de expliciete beschrijving van de seksscènes. Het boek kreeg bij verschijnen in 1994 veel lovende kritieken en het werd verfilmd in 2017 onder zijn Engelse titel: The Hippopotamus.
Gerda Sterk
Vertaling: H.L. Robroch
