14 november 2021
WHAT THE H#CK communicatie
Chatten lukt maar hoe voer ik een echt gesprek?
Communiceren is moeilijk
In zijn inleiding bespreekt De Wel waarom hij de noodzaak voelde om een boek over communicatie te schrijven. De mens is in staat om complexe problemen met andere mensen te bespreken, maar als het gaat om (eigen) gevoelens uit te drukken, voelen we ons dikwijls machteloos en dus niet begrepen. De auteur heeft een aantal tips verzameld die je kunnen helpen bij het aanleren van methodes om tot een goede communicatie te komen. Hij is overtuigd dat de toepassing ervan een positieve invloed op je privé- en beroepsleven zal hebben.
In zijn inleiding bespreekt De Wel waarom hij de noodzaak voelde om een boek over communicatie te schrijven. De mens is in staat om complexe problemen met andere mensen te bespreken, maar als het gaat om (eigen) gevoelens uit te drukken, voelen we ons dikwijls machteloos en dus niet begrepen. De auteur heeft een aantal tips verzameld die je kunnen helpen bij het aanleren van methodes om tot een goede communicatie te komen. Hij is overtuigd dat de toepassing ervan een positieve invloed op je privé- en beroepsleven zal hebben.
Gezond verstand
Veel tips hebben te maken met “gezond verstand”, maar inderdaad, we gebruiken het niet als we in een (huiselijke) discussie “nooit” of “altijd” gebruiken. Zijn tip is: hou de discussie open, dwing niemand in de verdediging.
Ga er niet van uit dat jij een gemiddeld persoon bent en dat jouw normen normaal zijn. Een mening ontwikkelen houdt in dat je verschillende standpunten hebt bekeken. Zeg liever dat je niet genoeg weet van het onderwerp, dan te spreken als je niets te zeggen hebt.
Veel tips hebben te maken met “gezond verstand”, maar inderdaad, we gebruiken het niet als we in een (huiselijke) discussie “nooit” of “altijd” gebruiken. Zijn tip is: hou de discussie open, dwing niemand in de verdediging.
Ga er niet van uit dat jij een gemiddeld persoon bent en dat jouw normen normaal zijn. Een mening ontwikkelen houdt in dat je verschillende standpunten hebt bekeken. Zeg liever dat je niet genoeg weet van het onderwerp, dan te spreken als je niets te zeggen hebt.
Humor
In zijn hoofdstuk over communicatie door bedrijven geeft hij de volgende tip: “Wantrouw iedereen en elke organisatie die beweert de waarheid te verkondigen. Behalve de schrijver van dit boek natuurlijk.”
Op p. 93 waarschuwt hij voor het gevoel voor humor, wat hij voorstelt als een talent waarmee je geboren wordt en dat dus niet iedereen heeft. Ikzelf zou het anders benaderen: niet iedereen heeft hetzelfde gevoel voor humor. Hoe dan ook, je moet geen humor in een belangrijk gesprek (sollicitatie bv.) gebruiken voor je de andere persoon kent, omdat het moeilijkheden kan creëren i.p.v. ze op te lossen.
In zijn hoofdstuk over communicatie door bedrijven geeft hij de volgende tip: “Wantrouw iedereen en elke organisatie die beweert de waarheid te verkondigen. Behalve de schrijver van dit boek natuurlijk.”
Op p. 93 waarschuwt hij voor het gevoel voor humor, wat hij voorstelt als een talent waarmee je geboren wordt en dat dus niet iedereen heeft. Ikzelf zou het anders benaderen: niet iedereen heeft hetzelfde gevoel voor humor. Hoe dan ook, je moet geen humor in een belangrijk gesprek (sollicitatie bv.) gebruiken voor je de andere persoon kent, omdat het moeilijkheden kan creëren i.p.v. ze op te lossen.
Solliciteren job/lief
Je moet op dezelfde golflengte zitten als je partner en daarbij telt bv. ook kleding. Hij put uit de voorraad eigen ervaringen om te illustreren dat je “nooit een tweede kans krijgt om een eerste indruk te maken”.
Zoals alle schijnbaar onbelangrijke uiterlijkheden heeft de manier waarop je iemand een hand geeft ook belang. En let op: handgebaren zijn cultureel bepaald. De nadruk ligt in dit hoofdstuk op solliciteren voor een job en niet zozeer op het vinden van een geschikte partner, al verwijst hij op de achterflap duidelijk naar “jongvolwassenen, tieners, pubers” en vindt hij zelf dat zijn boek vooral voor hen zeer geschikt is.
In hoofdstuk 5 komt hij nog eens terug op het belang van het gesprek zelf bij sollicitatie.
Je moet op dezelfde golflengte zitten als je partner en daarbij telt bv. ook kleding. Hij put uit de voorraad eigen ervaringen om te illustreren dat je “nooit een tweede kans krijgt om een eerste indruk te maken”.
Zoals alle schijnbaar onbelangrijke uiterlijkheden heeft de manier waarop je iemand een hand geeft ook belang. En let op: handgebaren zijn cultureel bepaald. De nadruk ligt in dit hoofdstuk op solliciteren voor een job en niet zozeer op het vinden van een geschikte partner, al verwijst hij op de achterflap duidelijk naar “jongvolwassenen, tieners, pubers” en vindt hij zelf dat zijn boek vooral voor hen zeer geschikt is.
In hoofdstuk 5 komt hij nog eens terug op het belang van het gesprek zelf bij sollicitatie.
Persoonlijkheidstypes
Tot aan dit hoofdstuk volgde ik de auteur nog, maar als hij uitgebreid persoonlijkheidstypes voorstelt, haak ik af. Hij zou zelf veel gehad hebben aan de indeling van Hippocrates (ca. 460 BCE!) in aarde, water, lucht en vuur types, want die houden verband met een bepaald karaktertype. Zo zou een cholericus opvliegend zijn, maar ook goed leidinggevend. Al schrijft hij in een disclaimer dat het geen exacte wetenschap is, toch gaat hij 13 blz. lang verder over types en zelfs over gelaatstypes.
Ik volg nu de raad van de auteur op (vorm je eigen mening op basis van alle beschikbare informatie) en ben gaan kijken op de website van SKEPP. Daarin vind ik dat betrouwen op frenologie en/of fysiognomie tegenwoordig als een pseudowetenschap beschouwd wordt. Zo gingen criminologen lang uit van de preconceptie dat een typische schurk brede kaken heeft, diepliggende ogen en doorlopende wenkbrauwen, maar eigentijds onderzoek is duidelijk: je kan uit de vorm van schedel of gelaat niet de karaktereigenschappen van iemand afleiden. In Steinerscholen bv. wordt daaraan nochtans tot op heden geloof gehecht en dus ook door De Wel.
Tot aan dit hoofdstuk volgde ik de auteur nog, maar als hij uitgebreid persoonlijkheidstypes voorstelt, haak ik af. Hij zou zelf veel gehad hebben aan de indeling van Hippocrates (ca. 460 BCE!) in aarde, water, lucht en vuur types, want die houden verband met een bepaald karaktertype. Zo zou een cholericus opvliegend zijn, maar ook goed leidinggevend. Al schrijft hij in een disclaimer dat het geen exacte wetenschap is, toch gaat hij 13 blz. lang verder over types en zelfs over gelaatstypes.
Ik volg nu de raad van de auteur op (vorm je eigen mening op basis van alle beschikbare informatie) en ben gaan kijken op de website van SKEPP. Daarin vind ik dat betrouwen op frenologie en/of fysiognomie tegenwoordig als een pseudowetenschap beschouwd wordt. Zo gingen criminologen lang uit van de preconceptie dat een typische schurk brede kaken heeft, diepliggende ogen en doorlopende wenkbrauwen, maar eigentijds onderzoek is duidelijk: je kan uit de vorm van schedel of gelaat niet de karaktereigenschappen van iemand afleiden. In Steinerscholen bv. wordt daaraan nochtans tot op heden geloof gehecht en dus ook door De Wel.
Besluit
Je vindt best goede tips in dit boekje, maar ik zou niet zo ver gaan als de tekst op de kaft: “Lees dit boek en je leven zal nooit meer hetzelfde zijn”. Hij benadrukt bv. het belang van luisteren, van zo weinig mogelijk onderbreken en open vragen stellen. Het met elkaar oneens zijn is volledig toegelaten, spreek zelf niet langer dan een lucifer brandt. Deze en andere tips worden met voorbeelden uitgelegd en staan opgesomd op de laatste bladzijden.
De auteur vraagt de lezers om te reageren op de blog van zijn website.
Gerda Sterk
Illustraties: Griet Blockx
Meer van Gerda Sterk
Je vindt best goede tips in dit boekje, maar ik zou niet zo ver gaan als de tekst op de kaft: “Lees dit boek en je leven zal nooit meer hetzelfde zijn”. Hij benadrukt bv. het belang van luisteren, van zo weinig mogelijk onderbreken en open vragen stellen. Het met elkaar oneens zijn is volledig toegelaten, spreek zelf niet langer dan een lucifer brandt. Deze en andere tips worden met voorbeelden uitgelegd en staan opgesomd op de laatste bladzijden.
De auteur vraagt de lezers om te reageren op de blog van zijn website.
Gerda Sterk
Illustraties: Griet Blockx
