3 augustus 2020
Op zoek naar vaste grond. Van Somalische vluchtelinge tot Vlaams kabinetsmedewerker
Met in Nederland alleen al zo’n 2000 uitgevers actief met een veelvoud van Nederlandstalige publicaties, België meegerekend, is dit er eentje van. Inderdaad, dit boekje is één van de vele over hetzelfde thema. Het verhaal is herkenbaar en de stijl (gemaakt) eenvoudig.
De coauteur Igor Daems, in het dankwoord vernoemd, zit hier duidelijk voor iets tussen. Ben ik te kritisch? Ben ik verzadigd van dit soort “goedgevoel-verhalen” of zit er eelt op mijn ziel?
Van origine een gelukkig welgesteld meisje uit de hogere klasse in Somalië ziet Ayan plots haar vertrouwde, leuke wereld ineenstorten. Vader, een gerespecteerde prof en moeder, een zakenvrouw, belanden samen met hun kroostrijke gezin plots op het hobbelige en gevaarlijke parcours van de vluchteling. Mogadishu, die de auteur beschrijft als toen nog een aangename flamboyante stad (voor de beter gesitueerden althans) wordt opeens oorlogsgebied.
Van origine een gelukkig welgesteld meisje uit de hogere klasse in Somalië ziet Ayan plots haar vertrouwde, leuke wereld ineenstorten. Vader, een gerespecteerde prof en moeder, een zakenvrouw, belanden samen met hun kroostrijke gezin plots op het hobbelige en gevaarlijke parcours van de vluchteling. Mogadishu, die de auteur beschrijft als toen nog een aangename flamboyante stad (voor de beter gesitueerden althans) wordt opeens oorlogsgebied.
Het grootste gedeelte van dit werkje handelt over de vele verhuizingen, de tegenslagen, de familiebanden en de pogingen van Ayan om zich zowat overal aan te passen. En om haar leven te verbeteren, dat wordt uiteindelijk in ... België.
Er zijn daar ineens Yves Leterme, Herman Van Rompuy, Geert Bourgeois en jawel, Jan Jambon. Ayan Mohamud Yusuf wordt inderdaad kabinetsmedewerker van laatstgenoemde.
Er zijn daar ineens Yves Leterme, Herman Van Rompuy, Geert Bourgeois en jawel, Jan Jambon. Ayan Mohamud Yusuf wordt inderdaad kabinetsmedewerker van laatstgenoemde.
Het boek is het relaas van een zeer triest verhaal met een mooie happy end, maar toch… Ik kan me niet losmaken van het excuustruus fenomeen.
Ik was dan ook meer geboeid door de werkelijk interessante, maar schaarse bruikbare info in dit boekje. Vooral het stukje over corruptie en de steekpenningen betaald door bonafide ngo’s vond ik de moeite, en het is, mijns inziens de enige meerwaarde. Spijtig daarom dat juist dit onderwerp niet beter is uitgewerkt. Krijgt ook de politiek in België heel eventjes een veegje uit de pan, dan is dat heel mild en voorzichtig. Ook daar had ik meer van verwacht. Begrijpelijk met de glossy foto’s samen met de eerstgenoemde politici op het einde. Je voelt zo aan je ellebogen dat Ayan wel eens op de volgende verkiezingsflyers zou kunnen verschijnen.
Ik was dan ook meer geboeid door de werkelijk interessante, maar schaarse bruikbare info in dit boekje. Vooral het stukje over corruptie en de steekpenningen betaald door bonafide ngo’s vond ik de moeite, en het is, mijns inziens de enige meerwaarde. Spijtig daarom dat juist dit onderwerp niet beter is uitgewerkt. Krijgt ook de politiek in België heel eventjes een veegje uit de pan, dan is dat heel mild en voorzichtig. Ook daar had ik meer van verwacht. Begrijpelijk met de glossy foto’s samen met de eerstgenoemde politici op het einde. Je voelt zo aan je ellebogen dat Ayan wel eens op de volgende verkiezingsflyers zou kunnen verschijnen.
Een mooi verhaal en vlot leesbaar? Welja, maar echt niet meer dan dat.
Een aanrader voor de beginnende lezer met interesse in het vluchtelingenthema? Jawel!
Maar werkelijk, dat vergoelijken van de piraterij in Somalië: flink erover!
Een aanrader voor de beginnende lezer met interesse in het vluchtelingenthema? Jawel!
Maar werkelijk, dat vergoelijken van de piraterij in Somalië: flink erover!
Gezien ik vaak van ver of dichtbij betrokken ben bij de boeken die ik recenseer, nog een kleine aanvulling. Ik ben toevallig ook zélf op een boogscheut van de grens van Somalië, in de regio Lamu, Kenia, geweest en heb er de spanningen duidelijk gevoeld. Er was net daarvoor een toeriste ontvoerd en vermoord. Ook heb ik daar lange gesprekken gevoerd met iemand uit de Somalische ‘betere’ klasse die even de pech had (maar wellicht terecht) om in een Belgische cel te belanden. Daarom lees ik dit soort verhalen voortaan ‘anders’. Jij ook?
Meer van Michel Ackaert
