9 juli 2020
Eindelijk vrij. Negen jaar gevangen om haar geloof
2007: Ittanwali, Asia Bibi (1965) werkt zwaar onderbetaald als dagloner in de verzengende hitte op het veld van Muhammed Idree. Ze behoort tot een minderheid in Pakistan. Ze is christen en dat maakt haarzelf en haar familie tot paria’s in een land waar grootgrondbezitters, moellahs, imams, de taliban en vooral oncontroleerbare meutes de wet uitmaken.
Er is in Pakistan echter een grondwet die minderheden moet beschermen en die een zekere vorm van rechtszekerheid garandeert. In de realiteit is echter niets minder waar. Na een schijnproces wordt Asia Bibi op grond van artikel 295c van het Pakistaans wetboek van strafrecht veroordeeld tot de dood door ophanging en een astronomische boete van driehonderdduizend roepie!
Haar misdrijf? Ze deelde tijdens die afschuwelijke lange en hete werkdag op het veld hetzelfde waterglas met enkele moslimvrouwen. De aanklacht: blasfemie! Het is meteen duidelijk dat het om een afrekening gaat en dat vooral haat ten opzichte van de christengemeenschap de voedende kracht is achter het proces.
Een oplossing wordt meteen aangereikt. Zich onmiddellijk bekeren, haar man en kinderen verlaten, met een moslim trouwen. Als ze dat alles doet, gaat ze vrijuit. Maar ze weigert categoriek en wordt overgebracht naar de gevangenis van Sheikhupura. De bewaker is de sadistische Khalil die gesteund door de andere vrouwelijke gedetineerden, haar voortaan als een schurftige hond behandelt.
Haar misdrijf? Ze deelde tijdens die afschuwelijke lange en hete werkdag op het veld hetzelfde waterglas met enkele moslimvrouwen. De aanklacht: blasfemie! Het is meteen duidelijk dat het om een afrekening gaat en dat vooral haat ten opzichte van de christengemeenschap de voedende kracht is achter het proces.
Een oplossing wordt meteen aangereikt. Zich onmiddellijk bekeren, haar man en kinderen verlaten, met een moslim trouwen. Als ze dat alles doet, gaat ze vrijuit. Maar ze weigert categoriek en wordt overgebracht naar de gevangenis van Sheikhupura. De bewaker is de sadistische Khalil die gesteund door de andere vrouwelijke gedetineerden, haar voortaan als een schurftige hond behandelt.
Dit boek is het trieste relaas van negen jaar gevangenschap onder afschuwelijke omstandigheden met steeds de dreiging van executie. De zaak van Asia Bibi krijgt dankzij journaliste Anne-Isabelle Tollet, medeschrijfster (Asia is analfabeet) internationale bekendheid en oogst vooral heel veel verontwaardiging.
Haar man Ashiq wordt overal gevraagd om haar verhaal te doen en zelfs het Vaticaan neemt een duidelijk standpunt in. Dit is echter olie op het vuur en wordt meteen vertaald door de geestelijke leiders en de opgezweepte menigte als een directe aanval van het Westen tegen de islam.
Toch laten ook enkele moedige politici vanuit de Pakistaanse regering en advocaten hun stem horen. Sommigen moeten dit met de dood bekopen. Hun moordenaars worden nadien als helden vereerd.
Het boek is, ik vermoed doelbewust, vanuit een zekere naïviteit geschreven, met heel veel verwijzingen naar het rotsvaste geloof van Asia Bibi. Dit stoort deze atheïst helemaal niet - ik heb het in één ruk uitgelezen. Bijna tot op de laatste dag voor de vrijheid van deze vrouw heb je voortdurend het gevoel dat het alsnog zal mislopen en voel je ook haar angst hierover.
Haar man Ashiq wordt overal gevraagd om haar verhaal te doen en zelfs het Vaticaan neemt een duidelijk standpunt in. Dit is echter olie op het vuur en wordt meteen vertaald door de geestelijke leiders en de opgezweepte menigte als een directe aanval van het Westen tegen de islam.
Toch laten ook enkele moedige politici vanuit de Pakistaanse regering en advocaten hun stem horen. Sommigen moeten dit met de dood bekopen. Hun moordenaars worden nadien als helden vereerd.
Het boek is, ik vermoed doelbewust, vanuit een zekere naïviteit geschreven, met heel veel verwijzingen naar het rotsvaste geloof van Asia Bibi. Dit stoort deze atheïst helemaal niet - ik heb het in één ruk uitgelezen. Bijna tot op de laatste dag voor de vrijheid van deze vrouw heb je voortdurend het gevoel dat het alsnog zal mislopen en voel je ook haar angst hierover.
De eenvoudige, heldere schrijfstijl typeert de simpele komaf van deze vrouw en maakt het boek heel toegankelijk voor de wat jongere lezer. Een must dus voor de humaniorastudent of hoe deze tegenwoordig ook moge heten. (ik ben 63 jaar oud)
Michel Ackaert
Verplaats dit verhaal naar het tijdsperk van de gruwelijke autodafe in het Spanje van de 15de eeuw. Vervang data, namen en de plaats en je herkent meteen tot wat godsdienstwaanzin toen, en nu, kan leiden.
Toevallig en nog dezelfde dag na het lezen van dit werkje had ik een boeiend gesprek met een vriendelijke vrouwelijke moslimconsulente. Ik ken haar al jaren en ook zij kent mijn vrijzinnige visie op religie. We hebben daar regelmatig open gesprekken over en dan is respect voor elkaar een evidentie. Bleek dat zij van Pakistaanse afkomst is, juridisch hoogopgeleid. Zij duidde meteen de situatie van Asia Bibi precies zoals ik ze zelf ook zag na het lezen van dit boek. Het is duidelijk dat de massa, meestal analfabeet, vanuit een positie van armoede, onderdanigheid en vooral vanuit verstikkende tradities opgehitst wordt door sommige geestelijke leiders. Die massa is eigenlijk doodsbang voor diezelfde leiders en dat heeft helemaal niks te maken met de islam. ‘Hou ze arm en dom!’ Waar heb ik dat nog gehoord?
Voor Asia Bibi, slachtoffer van deze onmenselijkheid, liep het gelukkig goed af. Zij werd met open armen ontvangen door Canada waar ze nu een gelukkig leven leidt met haar man en kinderen.
Misschien ook even nadenken over ‘de vluchteling’ in onze maatschappij…
Meer van Michel Ackaert
Toevallig en nog dezelfde dag na het lezen van dit werkje had ik een boeiend gesprek met een vriendelijke vrouwelijke moslimconsulente. Ik ken haar al jaren en ook zij kent mijn vrijzinnige visie op religie. We hebben daar regelmatig open gesprekken over en dan is respect voor elkaar een evidentie. Bleek dat zij van Pakistaanse afkomst is, juridisch hoogopgeleid. Zij duidde meteen de situatie van Asia Bibi precies zoals ik ze zelf ook zag na het lezen van dit boek. Het is duidelijk dat de massa, meestal analfabeet, vanuit een positie van armoede, onderdanigheid en vooral vanuit verstikkende tradities opgehitst wordt door sommige geestelijke leiders. Die massa is eigenlijk doodsbang voor diezelfde leiders en dat heeft helemaal niks te maken met de islam. ‘Hou ze arm en dom!’ Waar heb ik dat nog gehoord?
Voor Asia Bibi, slachtoffer van deze onmenselijkheid, liep het gelukkig goed af. Zij werd met open armen ontvangen door Canada waar ze nu een gelukkig leven leidt met haar man en kinderen.
Misschien ook even nadenken over ‘de vluchteling’ in onze maatschappij…
