6 juni 2019
Soms is liefde dit. Een brief over lichaam, seks en verlangen.
In dit al met al kleine boek, een essay, probeert de schrijfster de lichamelijke liefde van vrouwen in al zijn aspecten te onderzoeken.
Freelancejournaliste en schrijfster Daan Borrel grasduint hiervoor in haar familiegeschiedenis langs vrouwelijke zijde. Ook onderzoekt ze het verschil en het verband tussen tantra en taoïsme, en probeert ze verbanden te leggen tussen de vele lectuur die ze over dit thema doornam en de lange interviews die ze erover afnam.
Die belezenheid en knowhow verrijkt ze dan met haar eigen inzichten.
Die belezenheid en knowhow verrijkt ze dan met haar eigen inzichten.
De visies en inzichten van Borrel zijn dikwijls vernieuwend en verrassend. Zo heeft ze het over de ‘collectieve’ seksualiteit van vrouwen en over de constante waakzaamheid waarmee vrouwen, als groep, ‘belast’ zijn op een meer onderbewust niveau.
Ze stelt ook interessante vragen, zoals: Wat is het verband met het vrouwelijk verlangen en de verlangenscultuur in het algemeen? En hoe houden we als vrouw de ‘verkrachtingscultuur‘ zélf mee in stand? Of wat is de essentie van vreemdgaan?
Daan Borrel, zélf een jonge vrouw, geeft genuanceerd en op een verfrissende manier haar inzichten omtrent deze thema’s. Daarbij kijkt ze wisselend naar het individuele en het collectieve. Ze prikkelt en verrast met haar inzichten en verbanden.
Haar bevindingen werken hier en daar vernieuwend voor het discours van vrouwelijke lichamelijkheid, en voor vrouwen die zich al dan niet in relatie bevinden. Het boekje leest bovendien zeer vlot omdat ze zich bedient van mooie zinnen en toegankelijk taalgebruik, waarmee ze toch nieuwe ideeën verspreidt over dit niet alledaagse onderwerp.
Naar mijn mening was het echter niet nodig om zich te bedienen van de briefvorm. De inhoud, haar onderzoek en de (voorzichtige) conclusies die ze trekt, kunnen zeker op zichzelf bestaan.
Meer van Linde Deklerck
Naar mijn mening was het echter niet nodig om zich te bedienen van de briefvorm. De inhoud, haar onderzoek en de (voorzichtige) conclusies die ze trekt, kunnen zeker op zichzelf bestaan.
