30 augustus 2021
Ben ik wel woke genoeg? (12)
Malcolm X: 'This devil white race'
Wat maakt iemand in de ogen van de Social Justice Warriors (SJW’ers) tot een held? In de vorige aflevering zagen we dat de witte, pedoseksuele, neokoloniale Fransman Michel Foucault een held is, een 'moederboom' wiens ideeën aan volgende generaties werden doorgegeven als in een ondergronds ecosysteem. In deze aflevering staat een andere held, een andere 'moederboom' centraal: Malcolm Little alias Malcolm X alias El-Hajj Malik El-Shabazz. Wat maakt Malcolm X tot een held? En welke ideeën heeft Malcolm X doorgegeven?
Februari 1965. In de rij om afscheid te nemen van Malcolm X
Malcolm Little in 1964
_Wie was Malcolm X?
Malcolm Little (1925-1965) is een complexe figuur die in zijn korte leven uiteenlopende standpunten heeft ingenomen. Daaruit kan iedereen zijn of haar favoriete Malcolm samenstellen. Zo was er de Malcolm die in zijn door Alex 'Roots' Haley (1921-1992) opgeschreven autobiografie zei, dat 'if there was any way in the world, I'd work into my speech the devilishness of the white man' en die pleitte voor een separaat grondgebied voor Zwarten, binnen of buiten de USA, maar er was ook de Malcolm die na zijn bezoek aan Mekka voorjaar 1964 zei dat 'the white man is not inherently evil'.
Deze laatste uitspraak lijkt mij trouwens een nogal ongelukkig 'compliment', immers, als iemand zou hebben gezegd 'the Black man is not inherently evil', dan zou dit door menigeen zijn opgevat als een racistische uitspraak.
Deze laatste uitspraak lijkt mij trouwens een nogal ongelukkig 'compliment', immers, als iemand zou hebben gezegd 'the Black man is not inherently evil', dan zou dit door menigeen zijn opgevat als een racistische uitspraak.
Malcolm Little had een moeilijke jeugd en werd in 1946, hij was toen twintig, wegens inbraak, diefstal en vuurwapenbezit veroordeeld tot maximaal tien jaar gevangenisstraf. In 1952 kwam hij voorwaardelijk vrij. In de gevangenis deed hij aan zelfstudie. Hij las vooral veel over filosofie. Wat hij daarover in zijn autobiografie heeft verteld, komt soms wat simplistisch over. Het deed mij denken aan de hedendaagse samenzweringsdenkers op internet die veel oppervlakkige kennis hebben en daaruit elementen halen om hun eigen visie te onderbouwen, maar alles negeren wat daarmee in strijd is en vervolgens iedereen ervan proberen te overtuigen dat alleen zijzelf het goed zien.
'I knew right there in prison that reading had changed forever the course of my live. As I see it today, the ability to read awoke inside me some long dormant craving to be mentally alive. (…) Where else but in prison could I have attacked my ignorance by being able to study intensely sometimes as much as fifteen hours a day?
Schopenhauer, Kant, Nietzsche, naturally, I read all of those. (…) These three, it's said, laid the groundwork on which the Fascist and Nazi philosophy was built. I don't respect them because it seems to me that most of their time was spent arguing about things that are not really important. (…) Spinoza impressed me for a while when I found out that he was black. A black Spanish Jew.'
Schopenhauer, Kant, Nietzsche, naturally, I read all of those. (…) These three, it's said, laid the groundwork on which the Fascist and Nazi philosophy was built. I don't respect them because it seems to me that most of their time was spent arguing about things that are not really important. (…) Spinoza impressed me for a while when I found out that he was black. A black Spanish Jew.'
_De stam van Shabazz
Malcolm bekeerde zich tot de islam, nadat hij in 1949 vanuit de gevangenis was begonnen te corresponderen met Elijah Poole (1897-1975) alias Elijah Muhammad. Hij was de leider van de in 1930 opgerichte organisatie Nation of Islam (NOI), een sekte met een heel eigen kijk op de islam en de werkelijkheid. Het hele verhaal dat Malcolm van Elijah Muhammad leerde was even fantasievol als het verhaal dat Joseph Smith (1805-1844), de grondlegger van de Mormoonse kerk, vertelde over Jezus in Amerika en L. Ron Hubbard (1911-1986), stichter van de Scientologykerk, over onsterfelijke wezens die 75 miljoen jaar geleden door Xenu naar de aarde waren gebracht.
In het verhaal van de NOI speelt de mythische stam van Shabazz een hoofdrol. Ze waren de enige overlevenden van dertien stammen die 66 biljoen (66 000 000 000 000) jaar geleden leefden. [NB: Volgens de huidige stand van de wetenschap is het heelal slechts 13,7 miljard (13 700 000 000) jaar oud en de aarde 4,57 miljard (4 570 000 000)] De twaalf overige stammen stierven doordat een schurkachtige wetenschapper de aarde opblies waarbij de maan ontstond. De stam van Shabazz verhuisde naar de Nijlvallei in Egypte en naar Mekka. Over rassen had Malcolm o.a. het volgende geleerd, zo lezen we in zijn autobiografie:
'The first humans, Original Man, were a black people. They founded the Holy City Mecca. Among this race were twenty-four wise scientists. One of the scientists, at odds with the rest, created the especially strong black tribe of Shabazz, from which America's Negroes, so-called, descend. (…) Mr. Elijah Muhammad further teaches that the white devil race in Europe's caves was savage. (…) When this devil race had spent two thousand years in the caves, Allah raised up Moses to civilize them, and bring them out of the caves. It was written that this devil white race would rule the world for six thousand years. The Books of Moses are missing. That's why it is not known that he was in the caves.'
_Een waas van heldenmoed
Over vrouwen had Malcolm weinig progressieve ideeën: 'All women, by their nature, are fragile and weak: they are attracted to the male in whom they see strength.' Ook zijn ideeën over joden en homoseksuelen waren weinig verlicht. Toch wordt Malcolm X door de Social Justice Warriors als held gezien. De Nederlandse journalist Stephan Sanders probeerde daar al in 1992 een verklaring voor te geven in zijn bijdrage (getiteld: Malcolm X, de barometer van zwart Amerika) in het boek Malcolm X dat hij samen met Joost Hartog schreef.
'Ik vroeg mij af hoe Malcolm erin is geslaagd een waas van heldenmoed om zich heen te draperen. Hoe hij, ten koste van King en anderen, de onverzettelijkheid wist te monopoliseren. Ik denk dat het antwoord moet luiden: door juist niet op concrete verbeteringen uit te zijn. Het is een strategie die in de jaren daarna vaak zou worden overgenomen, op universiteiten, in theaters en in aula's van sociale academies.
Stel onmogelijke eisen, die niet ingewilligd kunnen worden, doe uitspraken die zo weinig mogelijk met de werkelijkheid van doen hebben. Bewaar je radicaliteit door hem niet in de praktijk te testen. En verwijt ieder ander zijn inschikkelijkheid.
Dat is, meen ik, het model dat Malcolm als een van de eersten heeft aangereikt. Vandaar dat de herinneringen aan hem steeds onbezoedelder lijken te worden, steeds onschuldiger: alleen een abstract model kan onaangetast blijven.
Al het andere wordt beproefd en getekend door de tijd.'
Stel onmogelijke eisen, die niet ingewilligd kunnen worden, doe uitspraken die zo weinig mogelijk met de werkelijkheid van doen hebben. Bewaar je radicaliteit door hem niet in de praktijk te testen. En verwijt ieder ander zijn inschikkelijkheid.
Dat is, meen ik, het model dat Malcolm als een van de eersten heeft aangereikt. Vandaar dat de herinneringen aan hem steeds onbezoedelder lijken te worden, steeds onschuldiger: alleen een abstract model kan onaangetast blijven.
Al het andere wordt beproefd en getekend door de tijd.'
_Professor Kehinde Nkosi Andrews
Het wordt tijd om een bewonderaar van Malcolm X aan het woord te laten: Kehinde Nkosi Andrews (1983), Professor of Black Studies in the School of Social Sciences at Birmingham City University (BCU). Op de website van BCU kunnen we lezen wat dit wetenschapsterrein [Black Studies - School of Social Sciences | Birmingham City University (bcu.ac.uk)] inhoudt:
'Black Studies is an interdisciplinary subject rooted in the experiences of African diasporic communities and in a commitment to improving the conditions faced by communities on a local, national and global scale. The field is an emerging discipline in the UK that Birmingham City University is at the forefront of developing.'
In de door mij vet gemaakte fragmenten zult u de invloed Critical Race Theory hebben herkend. Er wordt uitgegaan van ervaringen, van geleefde werkelijkheid. En het is gericht op het bewerkstelligen van maatschappelijke veranderingen.
Er is niets tegen oog hebben voor geleefde werkelijkheid, zolang de objectieve werkelijkheid niet wordt ontkend. En er is niets tegen het bewerkstelligen van maatschappelijke veranderingen, zolang we ons realiseren dat de functie van een universiteit een andere is dan die van een politieke partij.
Er is niets tegen oog hebben voor geleefde werkelijkheid, zolang de objectieve werkelijkheid niet wordt ontkend. En er is niets tegen het bewerkstelligen van maatschappelijke veranderingen, zolang we ons realiseren dat de functie van een universiteit een andere is dan die van een politieke partij.
Op 1 juni 2020 verscheen een interview met Kehinde Nkosi Andrews op de website van de Los Angeles Review of Books. [Histories of Violence: Why We Should All Read Malcolm X Today (lareviewofbooks.org)] Enkele citaten:
'Malcolm X is one of the most important intellectuals of the 20th century. His analysis of racism is so clear and precise that it is almost prophetic over 50 years after his death. It is no exaggeration to say that Malcolm predicted the developments that we have seen in the racial state. His basic premise was the United States and the wider West could "no more provide freedom, justice, and equality" for Black people than a "chicken could lay a duck egg." Rather than seeing racist practices as a result of the failures of society, he understood them as the logic of the system. Whereas many are looking around six decades removed from the Civil Rights movement, surprised that racism is just as rampant, Malcolm told us that today's inequality is the cul-de-sac we went down when we tried to reform racism out of a fundamentally racist system. Academia only really catches up with Malcolm with Critical Race Theory (CRT) in the late '80s, with scholars outlining the "permanence of racism" in US society.
As well as expertly analyzing the problem, Malcolm provides the clearest articulation of the solution. Malcolm does more than anyone else to outline the radical nature of embracing Blackness as a political identity. Rooted in reclaiming pride in African descent and organizing Black communities to fight for liberation, Malcolm's Blackness was uncompromising.
As well as expertly analyzing the problem, Malcolm provides the clearest articulation of the solution. Malcolm does more than anyone else to outline the radical nature of embracing Blackness as a political identity. Rooted in reclaiming pride in African descent and organizing Black communities to fight for liberation, Malcolm's Blackness was uncompromising.
(…) Malcolm, along with other radical thinkers, articulates the legitimacy of violence in the face of oppression.
(…) Malcolm and Martin [Martin Luther King, MH] represent very different approaches to Black liberation. Martin has certainly been sanitized but can be incorporated into the mainstream because he ultimately believed that the US could be redeemed. Malcolm on the other hand was under no such illusion and therefore advocated nothing short of revolution in order to overturn the social order.
(…) King represents a long tradition of intellectuals and activists who have strived for Black people to gain access to the systems of power and put pressure on them to be reformed. Though this represents a challenge to the dominant it is one that can be very easily accommodated into liberal, well-meaning, left-leaning politics of the White majority. By being aware of their privileges and committing to supposedly anti-racist practices we can all march together to a brighter future. Malcolm offers no such comfort in condemning the political and economic system of White supremacy as unalterably racist, with the only solution a revolution. While King embraced well-meaning White people as essential to the coalition to bring about racial justice, in Malcolm's analysis those White people who truly understand their role need to do nothing but simply move out of the way. Malcolm was clear that in the OAAU*, "Whites can help us, but they cannot join us."'
* [In 1964 richtte Malcolm de Organization of Afro-American Unity op. Het aandoenlijk, naïef geformuleerde punt 2 van het handvest luidde: "We can learn much about Africa by reading informative books and by listening to the experiences of those who have traveled there." Malcolm had kort daarvoor zelf een reis gemaakt naar Afrika en wilde blijkbaar dat er naar hem geluisterd werd.]
De boodschap van Malcolm, verwoord door Kehinde Nkosi Andrews: 'Blackness' moet omarmd worden als een politieke identiteit. Het politieke en economische systeem van de Witte suprematie is onveranderlijk racistisch. Alleen een revolutie kan daar iets aan veranderen. Geweld is een legitiem middel tegen onderdrukking.
Dit past naadloos in het woke-axioma dat de maatschappij bestaat uit onderdrukkers en onderdrukten.
Dit past naadloos in het woke-axioma dat de maatschappij bestaat uit onderdrukkers en onderdrukten.
Ik wil nog even bij een andere zin uit het interview stilstaan: 'His basic premise was the United States and the wider West could "no more provide freedom, justice, and equality" for Black people than a “chicken could lay a duck egg."'
De Verenigde Staten en het Westen in het algemeen kunnen volgens Malcolm – en Kehinde is het daar blijkbaar mee eens – niet zorgen voor vrijheid, rechtvaardigheid en gelijkheid voor de Zwarte bevolking. De enige oplossing is een revolutie door de Zwarte bevolking.
_Most Inspirational Person of the Year
In kringen van SJW'ers hoor je vaker beweren dat het racisme niet alleen niet minder is geworden, nee, het zou zelfs erger zijn geworden. Het is alleen maar onzichtbaarder geworden, wordt dan beweerd. Ik betwijfel ten zeerste of degenen die dit beweren als Zwarte in 1960 in de USA hadden willen leven, laat staan in 1860. Vooruitgang zonder revolutie is wel degelijk mogelijk gebleken. Ook als het gaat over vrouwenemancipatie is er de afgelopen honderd jaar veel ten goede veranderd. En de laatste tientallen jaren geldt dat ook voor homo-emancipatie (ik kom hier op terug in aflevering 13).
Malcolm X en Kehinde Andrews, beiden nazaten van de stam van Shabazz die 66 biljoen jaar geleden leefde, de enige stam die het overleefde toen een schurkachtige wetenschapper de aarde opblies. Malcolm X wilde de Amerikaanse samenleving opblazen, maar werd op 21 februari 1965 doodgeschoten door leden van de Nation of Islam, de organisatie die hij kort daarvoor had verlaten.
Malcolm X werd een martelaar en wat spreekt meer tot de verbeelding dan martelaarschap? Malcolm X inspireerde velen na zijn dood. Hij inspireerde onder anderen professor Kehinde Andrews, en professor Kehinde Andrews inspireert op zijn beurt weer talloze anderen. Professor Kehinde Andrews is in 2021 zelfs genomineerd als Most Inspirational Person of the Year. Misschien groeit professor Kehinde Andrews, net als Malcolm Little, ooit uit tot een held, een 'moederboom'. Voorlopig maakt hij slechts deel uit van het ondergrondse ecosysteem dat ideeën van helden en 'moederbomen' als Malcolm X doorgeeft. En daar kun je in deze woke tijden als onderdrukte Zwarte man best – het zij hem gegund – een behoorlijk belegde boterham mee verdienen, maar het vooral is goed voor je reputatie in kringen van de Social Justice Warriors.
bron: Twitter
_Vooruitblik
In de volgende aflevering zal ik aandacht besteden aan de zwarte, homoseksuele Amerikaanse pacifist en mensenrechtenactivist Bayard Rustin (1912-1987). Hij is géén held, géén 'moederboom' in het schimmelbos van de Social Justice Warriors.
Rustin was een van de belangrijkste organisatoren van de beroemde March on Washington for Jobs and Freedom op 28 augustus 1963. Daar hield dr. Martin Luther King, Jr. zijn beroemde I have a dream-toespraak met daarin de zin 'I look to a day when people will not be judged by the color of their skin, but by the content of their character.'
Rustin was een van de belangrijkste organisatoren van de beroemde March on Washington for Jobs and Freedom op 28 augustus 1963. Daar hield dr. Martin Luther King, Jr. zijn beroemde I have a dream-toespraak met daarin de zin 'I look to a day when people will not be judged by the color of their skin, but by the content of their character.'
bron: Unsplash
Als voorproefje een citaat uit de brief die Bayard Rustin op 16 augustus 1963 schreef aan A. Philip Randolph, de andere organisator van de March on Washington:
'Needless to say, I cannot agree with Mr. Malcolm X's criticism of our march, particularly that our march has been "captured by white liberals." Our program – the demand for jobs and freedom – belongs to all decent Americans. Our slogans are not private property. We invite endorsement by as many people as possible.'
Meer van Martin Harlaar