Het Vrije Woord
Geschreven door Alain Vannieuwenburg
  • 6003 keer bekeken
  • minuten leestijd
  • Reacties

17 februari 2021 Over de jacht op professor Paul Cliteur
De Nederlandse rechtsfilosoof Paul Cliteur (Universiteit Leiden) werd enkele dagen geleden door een bijzondere onderzoekscommissie vrijgesproken van vermeend antisemitisme en racisme. Hieronder volgt een beknopt verslag van een eerder pijnlijk gebeuren.
_Voorbij het mainstreamdenken
Professor dr. Paul Cliteur is een van de meest spraakmakende filosofen van dit ogenblik. Zijn denkbeelden gaan vaak in tegen het mainstreamdenken. Hij studeerde rechten en filosofie en promoveerde begin 1989 op het proefschrift Conservatisme en cultuurrecht. Hij is thans hoogleraar Encyclopedie van het recht aan de Universiteit Leiden, waar hij op 28 mei 2004 zijn rede De neutrale staat, het bijzonder onderwijs en de multiculturele samenleving hield. Zijn werkzaamheden omvatten vooral het juridische, cultuurhistorische, filosofische en ethische gebied.
Hij was tot voor enige tijd ook senator voor de FVD (Forum voor Democratie) en is ook bezieler van het Renaissance Instituut (het onderzoeks- en opleidingsinstituut van FVD). Hij begeleidde Thierry Baudet bij zijn promotie en wordt algemeen beschouwd als Baudets intellectuele mentor.
Het is niet de eerste keer dat de Leidse hoogleraar in het vizier van activisten allerhande terecht komt. Cliteur is immers bekend voor zijn opiniërende werk. In het boek Dirk Verhofstadt in gesprek met Paul Cliteur. Een zoektocht naar harmonie uit 2012 komt men meer te weten over zijn visie op de vrijheid van meningsuiting, over het belang van de scheiding van kerk en staat, het recht op zelfbeschikking en de gelijkwaardigheid van elke mens. Hij heeft ook een uitgesproken visie op de multiculturele samenleving.
Cliteur schuwt inderdaad het debat niet en laat zijn mening regelmatig horen. Dat wordt en werd niet steeds gesmaakt. De rector magnificus van de Leidse universiteit Carel Stolker bleef echter voorstander van het disputatio, het stevige debat en de intellectuele vrijheid: binnen zijn universiteit diende immers plaats te zijn voor alle opvattingen. Zich omringen met louter gelijkgestemden, het omvormen van de universiteit tot een safe place (tendens overgewaaid uit de Angelsaksische wereld) zag hij niet zitten. In een interview in Elsevier Weekblad, waarin hij het heeft over de opmerkingen die hij soms te slikken krijgt omdat bepaalde van zijn hoogleraren weer eens expliciet een standpunt innemen, stelt hij 'dat men de knallende debatten en onorthodoxe sprekers niet mag schuwen. Bij twijfel: wél doen. Tegenstellingen moet je opzoeken, niet maskeren.'
Een universiteit hoort de vrije meningsuiting te koesteren en hoort inderdaad niet onmiddellijk toe te geven aan de seminaristen van het goede gevoel voor wie elke confrontatie met opinies en feiten die ze als kwetsend zouden kunnen ervaren, moet worden vermeden.
_Trial by Twitter
Onorthodoxe sprekers worden echter wel gemeden en indien nodig, bestreden. In het geval van professor Paul Cliteur ging het niet om het rechtstreeks verstoren van een college of debat door acties van ontstemden maar, zoals Cliteur zelf benadrukt, om een subtiele trial by Twitter.
Alles begon blijkbaar met een artikel op GeenStijl, een website die zichzelf definieert als 'tendentieus, ongefundeerd & nodeloos kwetsend'. Het artikel werd vervolgens kritiekloos overgenomen en drong zelfs de academische wereld binnen. Uiteindelijk werd aan de rector via Twitter gevraagd afstand te nemen van professor Cliteur. De beschuldiging luidde dat hij 'vermeende antisemitische uitlatingen' van Forum voor Democratie-leider Thierry Baudet had 'genegeerd'.
Cliteur begeleidde inderdaad Baudet in 2012 in Leiden bij zijn promotie. Cliteur zou dus, luidens de beschuldiging, wel op de hoogte moeten zijn geweest van deze 'mogelijk antisemitische uitlatingen' en niet zijn opgetreden. Er werd hem ook verweten onvoldoende afstand te hebben genomen van Baudet. Naar aanleiding van het neerleggen van zijn functie als senator, naar eigen zeggen wegens gebrek aan motivatie, gaf Cliteur aan de ideologische lijn van Forum, zoals die in het kiesprogramma te vinden is, nog steeds te onderschrijven. Het geheel werd ook gelieerd aan extreemrechtse uitspraken in appgroepen waarbij leden van de jongerenvereniging van de partij van Baudet betrokken zouden zijn. Het bestuur van Forum voor Democratie besliste te onderzoeken of er inderdaad sprake was van dergelijke uitspraken en of deze effectief gedaan waren door leden van FVD/JFVD, inclusief leden met bestuursfuncties. In een latere reactie verduidelijkte professor Cliteur ook ondubbelzinnig afstand te nemen van kwalijke uitspraken in berichten die opduiken in appgroepen van jongeren.
_Commissie Corstens
Rector magnificus Carel Stolker vond het geheel blijkbaar vatbaar voor verder onderzoek omdat 'het verwijt van een patroon van antisemitisme rond Forum zorgelijk was en ook Cliteur raakte'.
Een externe onderzoekscommissie werd door het college van bestuur op 2 december 2020 ingesteld. De opdracht van deze commissie was mogelijke uitlatingen van antisemitisme binnen de universiteit te onderzoeken en ook na te gaan hoe de faculteit, als er inderdaad sprake was van antisemitisme, daarmee omging. Voorzitter was professor Corstens, oud-President van de Hoge Raad. Hij werd bijgestaan door drs. A.M.C. Eijsink, voormalig lid van de Tweede Kamer en mr. M.C. Aarts, oud-notaris. De commissie overhandigde op 28 januari 2021 haar onderzoeksresultaten aan het college van bestuur van de Universiteit Leiden. Voor dit onderzoek werden maar liefst 27 promovendi en oud-promovendi, medewerkers en oud-medewerkers van de universiteit gehoord. Het verslag is, bijlagen inbegrepen, 63 blz. lang. Het rapport is hier te vinden.
_Vrijspraak over de gehele lijn
In een officiële mededeling laat de universiteit weten dat de Commissie Corstens tot de 'heldere en ondubbelzinnige conclusie' is gekomen dat er 'geen enkele aanwijzing' is voor dergelijke uitlatingen van antisemitisme binnen de universiteit. Anders gesteld: er is geen spoor te vinden dat de thesis van antisemitisme binnen de afdeling van de Faculteit der Rechtsgeleerdheid van de Universiteit Leiden kan onderbouwen: 'De Commissie stelt vast dat prof. Cliteur ter zake van het verwijt van antisemitisme binnen het verband van de Afdeling niets valt te verwijten'.
De commissie wijst er ook op dat hier niet enkel een hoogleraar werd geviseerd en geschaad, maar dat ook de universiteit onrecht werd aangedaan.  Hierdoor is 'ten onrechte het aanzien van de afdeling en daarmee ook dat van de Faculteit der Rechtsgeleerdheid en de Universiteit Leiden aangetast'.
Ten slotte vraagt de onderzoekscommissie dat onverwijld 'ruime bekendheid' aan de conclusies van het rapport zou worden gegeven. De commissie adviseert ook dat men zich 'bewuster zou zijn van de potentiele effecten van het gebruik van sociale media' en pleit ervoor om het gesprek daarover aan te gaan.
De universiteit zelf liet ondertussen weten samen met het faculteitsbestuur, 'meteen in gesprek met medewerkers en studenten van de afdeling en van de andere afdelingen van de faculteit te gaan om de rust en het vertrouwen in elkaar te herstellen'.
_Voorbij?
Is alles hiermee van de baan? Er kan aan worden getwijfeld. Professor Cliteur analyseert in zijn boeken immers onder meer de interne spanningen in de democratische rechtstaat, stelt vragen bij onze staatsinstellingen, raadt religie als instrument tot inburgering af, ergert zich aan het cultuurrelativisme dat heel wat intellectuelen en politici in de greep houdt, wil in plaats van een geïnstitutionaliseerd religieus pluralisme een autonome, niet-religieuze ethiek die een moreel Esperanto als maatschappelijke taal hanteert, en hij roept op tot het verdedigen van de idealen van de Verlichting.
Stof genoeg om ergens een grond voor een afrekening te ontdekken. Antisemitisme en racisme als grond voor de inbeschuldigingstelling deden het alvast niet, waarom het dus niet met bijvoorbeeld de beschuldiging van xenofobie of islamofobie proberen? Zoals Cliteur zelf stelde in een interview: 'Hij (Cliteur) heeft het weliswaar niet over de islam en alleen over islamisme en jihadisme, maar dat geeft niet. Dat is allemaal maar academische moeilijkdoenerij. Gewoon voortdurend herhalen dat hij over de islam schrijft, daarmee over moslims, en daarmee een racist is.'
De vraag is, zoals Geert Walling schrijft in een column 'Het Leidse showproces' in Elsevier Weekblad, of de universiteit nog wel de veilige intellectuele vrijhaven is. De drukdoenerij zal wellicht moeilijk te bannen zijn. 'Verontwaardiging over van alles en nog wat, het nieuwe cool', zal blijven rondspoken. Universiteiten moeten echter de moed hebben om de 'doordrammers' te ontmaskeren. Het is, dixit Walling, ook interessant om te vernemen wat de kostprijs van dit geintje was en hoe de universiteit zal omgaan met deze 'opzichtige politieke afrekening'.
_Doordrammen versus zeuren
Er is blijkbaar een bewustzijnswedstrijd aan de gang. 'Het is echter geen helemaal geen wedstrijd', waarschuwde Gijs van der Sanden in Vrij Nederland enige tijd geleden. 'Dit streven naar morele superioriteit werkt immers polarisatie in de hand.' In de plaats van het gesprek met de andere aan te gaan, het openstaan, het onderzoeken en doorgronden van de motieven die de andere drijven, is er minachting, vooringenomenheid en argwaan met als resultaat een continuerend conflict. Misschien kan de motive attribution asymmetry-theorie hierop worden toegepast.
'Moraal, een heel eigenaardige praktijk', aldus John Gray.
Benieuwd trouwens ook wat Cleveringa hier allemaal van zou hebben gedacht. Meer informatie te vinden hier.
Het Vrije Woord
Alain Vannieuwenburg is ethicus en doctor in de interdisciplinaire studie van het recht. Hij is lid van een atelier dat de relatie overheid en levensbeschouwingen monitort en van de humanistische denktank Kwintessens.
_Alain Vannieuwenburg -
Meer van Alain Vannieuwenburg

_Recent nieuws

Bekijk alle nieuwe berichten

_Populair nieuws

Bekijk meer populair nieuws