'Alle, maar dan ook álle onzin op de wereld spruit voort uit de werkelijk bespottelijke gedachte dat de mens het centrum is van de kosmos en dat iedere persoon apart ook nog eens volstrekt uniek en speciaal is.'

Pats, boem, pauke(n)slag! Gedachten drijven onvermijdelijk naar boven, Pin en Puk kunnen me gestolen worden. De Witte – die steeds signeerde met (pdw) – was heel erg 'down to earth'. Op het mij onbekende tijdstip waarop hij dit schreef zullen vergelijkbare absurditeiten aan de gang geweest zijn als degene waar we nu toeschouwer van zijn. Of werden er dezelfde streefdoelen nagestreefd waar we zelf onnodig veel belang aan hechten. Als die laatste doelen eerder onschuldig zijn en ook maar slechts een te begrijpen menselijke uiting van een klein verlangen om gezien of gewaardeerd te worden, dan zijn de absoluut laakbare streefdoelen van sommige 'groten' onmiskenbaar níét te begrijpen, eerder vooral te veroordelen. Ongetwijfeld zijn die laakbare maar voor hen perfect aanvaardbaar na te streven idealen het gevolg van het hebben van een – in gradaties – extreme persoonlijkheid. Waardoor hun handelen de uitspraak van (pdw) bevestigt, maar dan in een buitengewone versie ervan. Men waant zich het absolute centrum waardoor het niet volstaat zichzelf in het midden te plaatsen, maar anderen en zwakkeren eraan opoffert. Is het niet ongelooflijk absurd dat een 'leider' onschuldige soldaten het vreselijke oorlogsveld instuurt en hen samen met  onschuldige jonge soldaten van de zogenaamde tegenpartij slachtoffer maakt van gruwel en leed? Is dat geen schromelijk voorbijgaan aan het recht op – een eigen – leven van die jonge soldaten omwille van persoonlijke glorie? Is het niet zacht uitgedrukt ongelooflijk arrogant om een land binnen te vallen en levens van ontelbaar vele mensen op schrijnende wijze om te gooien omwille van eigen aanzien? Is het niet oneerlijk dat bedrijfsleiders onjuiste boodschappen de wereld insturen, hun personeel oneerlijk behandelen, maar ondertussen hun eigen winsten verhogen? Is het niet hemeltergend dat multinationals uit studies weten dat hun activiteiten schadelijk zijn maar toch voornamelijk de winst laten primeren? En zo kan ik nog een tijdje doorgaan. Ik zal u niet verder vervelen, u kent ze wel.

Die sukkelaars, die strevers op deze aardkloot voor wie macht, aanzien, heersen en veel geld bezitten een absolute prioriteit is. Wat een dwaasheid. Wetende dat we hier slechts gemiddeld tachtig jaar op deze miljoenen jaren oude aardbol rondlopen, die dan nog zelf een klein deel is van een immense kosmos. Wat een dwaasheid om niet eerder te kiezen voor een vredig samenleven, een lui bestaan, te zorgen voor het hoogstnodige en te houden van elkaar. Oké, dat laatste is misschien wat overdreven, maar vriendelijk of voorkomend zijn tegenover iedereen moet toch lukken? Is dat niet veel gemakkelijker? Simpeler?

Wat een dwaasheid, dat eeuwige overdreven streven. Of eerder, wat een dwaze naïviteit van mezelf. Veel zal er niet veranderen. Afdwalende gedachten helpen me evenmin. Nu dus eerst verder zoeken naar die uiterst belangrijke maar vermaledijde puk- en pincode. De volstrekt unieke en speciale (pdw) zou daar smakelijk om gelachen hebben.