7 februari 2019
Jongeren en de toekomst
Ik droom van een school waar waardevolle mentoren hun ervaringen uitwisselen met de jeugd en waar men gezamenlijk oplossingen zoekt, gebaseerd op wetenschappelijke inzichten en gericht op vooruitgang en beterschap voor alles en allen. Ik droom van een leerschool waar openlijk en zonder schrik voor sancties de meest delicate ethische kwesties onder de loep worden gehouden. Ik droom van een school waar het niet gaat om de meeste punten te halen als individu, maar waar men leert om samen te werken, om gezamenlijk te denken en dan ook samen de eer te delen. Ik droom van een school waar de ervaren denkers en wetenschappers de tijd nemen om jongeren te helpen groeien als individuen die zichzelf ten dienste zullen stellen van heel veel anderen, niet omwille van een individuele onmiddellijke kortstondige beloning, maar omwille van een veel groter gevoel voor verantwoordelijkheid. We kennen allemaal wel iemand die arts is geworden omwille van de verschrikkelijke strijd van een ziek familielid … Onze planeet met haar unieke biotoop maar ook onze medemensen verdienen onze volle aandacht als we een toekomst willen bieden aan de komende generaties. Als we als humanisten ervan uitgaan dat elke persoon op deze planeet evenveel recht heeft op een waardevol bestaan, dan moeten we wel toegeven dat onze inzichten hoognodig herbekeken moeten worden. Alle onderwerpen zijn even dringend terug te evalueren.
Mijn vraag naar de jongeren is duidelijk: in welke wereld willen jullie leven en in hoeverre zijn jullie van plan om eraan te werken? Zijn jullie bereid om onder begeleiding van ouderen grote inspanningen te leveren om de complexiteit van de moderne maatschappij die jullie te wachten staat te analyseren, de valkuilen ervan te ontdekken en de oplossingen mee te helpen bedenken? Waar en hoe gaan jullie de juiste methode vinden? Zijn jullie bereid om jullie playstations of smartphones heel even opzij te leggen en een inspanning te leveren om de complexiteit van jullie wereld beter te vatten? Zijn jullie bereid jullie stem te gebruiken om jullie toekomst mee te bepalen? Waarom krijgen extreemrechtse studenten een tweede kans en uiteindelijk een krachtige stem via de media, en waarom komt de humanistische jeugd daar niet tegen in opstand?
Gelukkig zijn er ook tegenvoorbeelden, zie de klimaatspijbelaars, een hoopgevende ontwikkeling! Hoe kunnen we deze jongeren de weg wijzen naar betere tijden met de beste humanistische waarden? Hoe krijgen we deze jongeren in de media als tegenwicht op de talloze artikels over de extreemrechtse stemmen die in mijn opinie veel te veel op de eerste pagina's van het nieuws verschijnen? Welke communicatie-expert durft dit aan?
De absolute waarheid bestaat niet, dat weten we allen. Er zijn verschillende soorten waarheden. Leugens daarentegen bestaan wel en ze worden dagelijks gebruikt door de groten der aarde, in dergelijke mate dat het 'normaal' is geworden. Hoe meer die mensen liegen, hoe groter het geweld en hoe vager de normen. Op tien jaar tijd is de samenleving fors veranderd, dat zijn feiten. Ik droom van een project waarmee de jeugd verder kan, waardoor het negativisme iets minder groot wordt dankzij nieuwe hoop. Hoop op een betere toekomst, hoop op minder geweld, hoop op een samenleving waarin elk kind, waar dan ook ter wereld, kan opgroeien zonder besmet te worden door zowel fysieke als morele vervuiling, indoctrinatie of absurd geweld.
Ja ik droom, en zoals Lennon het zo mooi zong, ben ik gelukkig niet alleen!
Meer van Guy Kleinblatt