14 oktober 2022
Vloerzegem
Deze keer brengt mijn wekelijkse staptocht me in Vloerzegem. Geen idee waar dat ligt? Tussen Waarbeke en Smeerebbe. Nog geen idee? In de diepe binnenlanden van Vlaanderen zeg maar. Zelfs Google Earth moest even zoeken.
In een mager maar aangenaam herfstzonnetje op een bankje voor de kerk eet ik mijn boterhammetjes. De zondagsmis loopt ten einde en een dertigtal gelovigen verlaten het Huis van God. Allemaal hagelwit en één zwarte man. Dat blijkt de pastoor te zijn. Knelpuntberoep. Geen tijd voor een uitgebreid afscheid van zijn schapen, want hij stapt in een klein autootje en rept zich naar het volgende dorp. Ook daar wacht wat er rest aan godsvrucht op zijn begeleiding, troost en rituelen. Ik neem aan dat hij ook in advies voorziet over de steeds abstracter wordende metafysica die hier in het Westen moeizaam verkocht wordt als godsgeloof. Misschien kan hij die waterige spirituele soep met zijn Afrikaanse inbreng iets meer smaak geven?
Het weze die witte parochianen gegund, want het waren vriendelijke mensen die mij minzaam toeknikten en me 'smakelijk eten' toewensten. Een oudere heer wist me te melden dat het warm was voor de tijd van het jaar. De rust en kalmte van het hele plaatje stemde me mild, want global warming of niet, meestal ben ik niet echt geïnteresseerd in dat soort klimatologische informatie.
Ik kom met wandeltochten wekelijks in zo'n dorpjes en nog kleinere gehuchtjes. Zij vormen een boeiende sociale biotoop want ook hier vertoont het maatschappelijke weefsel een diepe scheur. Niet tussen allochtoon en autochtoon zoals in de steden, want je moet hier al heel erg je best doen om ergens een hoofddoek tegen te komen. Laat staan een man met een djellaba op puntpantoffels.
Uit de aimabele manier waarop zij met 'hun' pastoor omgingen kreeg ik de indruk dat het wel goed zit met het harde racisme. Hoe het met het verborgen en omzwachtelde racisme zit kon ik niet zo één twee drie uit dat korte en oppervlakkige contact opmaken. Nog een aantal sympathieke zwarte personages in de soaps en enkele gekleurde kindjes op school en dat komt wel goed. Het probleem zit 'm meer in de etnisch samenklonterende aantallen binnen de steden.
Vermoed ik hé, losse gedachte. Voor diepgaander analyses moet je naar de opiniepagina's van de kranten (of elders naar deze blog) en voor de waarheid zie je maar wat de sociale media te melden hebben.
Meer van Max Schneider